گیلرمو استابیله، ستاره‌اى که از صافى مى‌گذشت
۱۳۹۳ فروردین ۳۱, یکشنبه
گیلرمو استابیله با زدن هشت گل، اولین آقاى گل جام جهانى فوتبال شد. نکته در خور توجه اینکه این ستاره آرژانتینى نه تنها هشت گل از مجموعا ۱۴ گل آرژانتین در این جام جهانى را وارد دروازه حریفان کرد، بلکه این هشت گل را در طول تنها ۴ بازى به ثمر رساند.
استابیله اگرچه از تکنیک چندان خوبى برخوردار نبود، اما از آن جایى که در کنار فوتبال به دو و میدانى و به ویژه دو سرعت علاقه داشت، توانست نقش مهمى هم در میدان فوتبال بازى کند.
این مهاجم آرژانتینى که در دوران نوجوانى ۱۰۰ متر را در عرض ۱۱ ثانیه طى مى‌کرد، بعد از فعالیت‌هاى اولیه بهHuracan Buenos Aires، یکى از باشگاه‌هاى متوسط پایتخت ملحق شد.
از آنجایی که استبیله بازیکن چندان تکنیکى‌اى نبود، مربیان از وجود او استفاده نمی‌کردند، تا اینکه مهاجم میانى ثابت این تیم دچار مصدومیت سختى شد و استابیله هم این فرصت را پیدا کرد تا تواناییش از جمله سرعت، تیزى و همچنین شوت‌هایى دقیق را به نمایش بگذارد.
بازیکنان تکنیکى این باشگاه معمولا در کنار خط حرکت مى‌کردند و بازیکنان حریف را به سمت خود مى‌کشاندند، بطورى که در خط دفاعى شکاف‌هایى پدید مى‌آمد و استابیله هم با توجه به سرعتى که داشت، پاس‌هاى دریافتى از گوشه زمین را با خونسردى و مهارت کامل به گل بدل مى‌کرد.
قابلیت نفوذى این مهاجم آرژانتینى باعث شد که به "El Filtrador" شهرت پیدا کند، یعنى "مردى که از صافى مى‌گذرد".
استابیله در اولین فصلى که براى باشگاه Huracan Buenos Aires به میدان رفت، ۴۸ گل به ثمر رساند و آقاى گل لیگ فوتبال آرژانتین شد.
در جام جهانى ۱۹۳۰ در اروگوئه استابیله در اولین بازى آرژانتین در مقابل فرانسه روى نیمکت ذخیره نشست، چون سرمربى آرژانتین بازیکنان دیگری را براى خط حمله در نظر گرفته بود. در پی شکست یک بر صفر این تیم در برابر فرانسه و افزایش فشارها، مربى آرژانتین از بازى دوم استابیله را روانه میدان کرد و او هم کارى کرد که همه از او انتظار داشتند: گلزنى.
فصلی تازه در ایتالیا
استابیله چندی بعد از مسابقات جام جهانی ۱۹۳۰ آرژانتین را به مقصد ایتالیا ترک گفت تا در لیگ ایتالیا به عنوان بازیکنی حرفه‌ای به فعالیت خود ادامه دهد. البته ترک وطن در عین حال به معنای ترک تیم ملی نیز بود.
استابیله که در طی اقامتش در ایتالیا در دو باشگاه جنوآ و ناپولی توپ می‌زد، در سال ۱۹۳۹ به فعالیت حرفه‌اى خود خاتمه داد.
با شروع جنگ جهانى دوم استابیله به وطنش بازگشت و در طى سال‌هاى ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۸ و همچنین در سال ۱۹۶۰، سرمربیگرى تیم ملى فوتبال آرژانتین را برعهده گرفت و با این تیم ۶ بار عنوان قهرمانى آمریکاى جنوبى (کوپا آمریکا) را کسب کرد.
البته نام او به عنوان مربی بیش از آنکه با این موفقیت‌ها پیوند خورده باشد، با ناکامی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۵۸ در سوئد گره خورده است.
استابیله و شاگردانش در آن دوره از بازی‌ها ۳ بر یک از آلمان شکست خوردند و ۶ بر یک مغلوب چکسلواکی سابق شدند. تنها موفقیت آنها پیروزی ۳ بر یک مقابل ایرلند بود. استابیله پس از این ناکامی از مقام خود کناره گرفت و گفت: «من بیست سال در خدمت تیم ملی آرژانتین بودم و آنچه در ذهن‌ها مانده است، ننگ آژرانتین در سوئد است».
علیرغم این، نام استابیله به عنوان نخستین آقای گل مسابقات جام جهانی فوتبال و همچنین یکی از ستارگان تاریخ فوتبال آرژانتین در خاطر مردم این کشور حک شده است.