کوچ اجباری بادیه‌نشینان فلسطینی از کرانه باختری رود اردن
۱۳۹۳ شهریور ۲۶, چهارشنبه
بر پایه‌ی گزارش روزنامه‌ی اسرائیلی هاآرتص، دولت اسرائیل قصد دارد بادیه‌نشینان کرانه‌ی باختری رود اردن را که در حال حاضر در دشت‌ها و دامنه‌ی کوه‌های میان بیت‌المقدس/اورشلیم و "دریای مرده" (بحر المیت) زندگی می‌کنند، به اجبار روانه‌ی منطقه‌ا‌ی نوساز در دره‌ی اردن کند.
بر اساس طرح‌های مقامات اداری اسرائیلی قرار است این صحرانشینان که به سه قوم مختلف تعلق دارند، در یک "منطقه‌ی محدود و در همجواری تنگاتنگ با یکدیگر" زندگی کنند.
جمیل حمدین، نماینده‌ی یکی از این گروه‌ها در گفت‌وگو با خبرنگار هاآرتص ضمن شرح سنت‌ها و عادت‌های مختلف باده‌نشینان، از "تنگ‌بودن فضا و اجبار زندگی تنگاتنگ با قوم‌های دیگر" انتقاد می‌کند و می‌گوید: «ما هر چند چادرهای پشمی خود را با کلبه‌های حلبی و خانه‌های متحرک عوض کردیم. ولی این تغییر به معنای آن نیست که سنت‌ها و شیوه‌های زندگی‌مان را هم تغییر داده باشیم. ما در طبیعت به فضای باز و جای زیاد احتیاج داریم و نمی‌توانیم خیلی نزدیک به هم و در فاصله‌ی کم با یکدیگر زندگی کنیم.»
این بادیه‌نشینان که به‌گونه‌ی نیمه‌عشیره‌ای و از راه دام‌پروری زندگی می‌کنند، از اقلیت‌های عرب ساکن اسرائیل و مناطق فلسطینی‌نشین هستند.
قربانیان سیاست شهرکسازی
بنا بر گزارش روزنامه‌ی اسرائیلی هاآرتص ارتش و دولت اسرائیل از ۴۰ سال پیش سیاست کوچ اجباری صحرانشینان عرب ساکن کرانه‌ی باختری رود اردن را به شهرهای اطراف آغاز کرده است. این امر، به منظور استفاده از زمینهای آنان برای گسترش سیاست شهرکسازی دولت‌های وقت صورت گرفته است.
محدود کردن امکانات بهره‌برداری از مراتع پیرامون محل زندگی این بادیه‌نشینان، یکی از ترفندهایی است که دولت برای اجرای اهداف خود از آن استفاده می‌کند.
اختیاراتی که در توافق‌نامه‌ی اسلو درباره‌ی چگونگی کنترل بخش بزرگی از کرانه‌ی باختری رود اردن برای اسرائیل در نظر گرفته شده، به این دولت امکان اجرای این سیاست‌ها را می‌دهد. این توافق‌نامه در سال ۱۹۹۳ میان یاسر عرفات، رهبر وقت سازمان آزادی بخش فلسطین و اسحاق رابین، نخست وزیر وقت اسرائیل امضا شده بود. براساس مفاد توافق‌نامه‌ی اسلو، اسرائیل می‌تواند از جمله، حق ساختن هرگونه بنای ثابت در این مناطق را از بادیه‌نشینان سلب کند و در صورت تخلف، بناهای ساخته‌شده را ویران سازد.
کارشناسان می‌گویند که سیاست شهرکسازی دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل نیز بر همین اساس پایه‌گذاری شده است. بنا بر آمار رسمی شمار شهرک‌های اسرائیلی در کرانه‌ی باختری رود اردن در ۶ ماه گذشته به‌گونه‌ای چشم‌گیر افزایش یافته است.
در حال حاضر حدود ۳۸۲ هزار تن در ۱۰۰ شهرک نوساز در این مناطق زندگی می‌کنند. این رقم نسبت به شمار ساکنان این شهرکها در سال ۲۰۱۳، هشت هزار تن افزایش نشان می‌دهد.
اغلب ساکنان این شهرکها را خانواده‌های پرجمعیت کلیمیان ارتدوکس تشکیل می‌دهند. به گفته‌ی دنی دایان، سخنگوی اتحادیه‌ی شهرک‌نشینان "یشا کانسیل"، گذشته از این، هر سال بر شمار خانواده‌های جوانی که این شهرکها را برای زندگی انتخاب می‌کنند، افزوده می‌شود.
اجاره‌ی آپارتمان‌ها در این شهرکها نسبت به آپارتمان‌های مشابه در شهرهای مختلف اسرائیل مناسب‌تر است.
سیاست بحث‌برانگیز
سیاست شهرکسازی اسرائیل همواره از سوی جامعه‌ی جهانی با انتقاد روبرو بوده است. ایالات متحده‌ی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا در صدر کشورهای مخالف با اجرای این سیاست که از سوی بنیامین نتانیاهو پی‌گیرانه دنبال می‌شود، هستند.
کارشناسان، اعمال این سیاست را دلیل بی‌نتیجه ماندن دور آخر مذاکرات صلح در ماه آوریل سال جاری میلادی می‌دانند.