1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

افزایش خشونت های روانی علیه زنان افغانستان

حسین سیرت، کابل۱۳۹۳ بهمن ۱۱, شنبه

آمار کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در رابطه به خشونت علیه زنان نشان می دهد که در سال جاری خشونت های فزیکی علیه زنان با تفاوت اندکی کمتر از خشونت های روانی است.

https://p.dw.com/p/1ETrQ
Ausstellung Gewalt gegen Frauen in Kabul
عکس: DW/H. Sirat

براساس آمار این کمیسیون در سال جاری 4259 قضیه خشونت علیه زنان در دفاتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان ثبت شده است. مسئولان این کمیسیون می گویند با آن که خشونت های روانی و لفظی، صدمه ظاهری به زنان نمی زند اما از نظر روانی برای شان به شدت آزار دهنده است.

توهین، تحقیر و استفاده از کلمات زشت علیه زنان شامل خشونت های روانی هستند که آمار آن در سال جاری افزایش یافته است. براساس آمار این کمیسیون، خشونت های فزیکی که شامل سیلی زدن، لت و کوب، کندن موی، انداختن آب جوش بر بدن زنان، بریدن اعضای بدن زنان و شکستاندن دست و پای آنان از جمله خشونت های فزیکی است و در ردیف دوم قرار دارد.

رفیع الله بیدار سخنگوی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان روز شنبه 11 دلو 1393 در گفتگو با دویچه وله گفت: «در قدم اول بلندترین ارقام را خشونت های لفظی و روانی احتوا می کند. با فرق سال گذشته که خشونت های فزیکی در قدم اول مطرح بودند. خشونت هایی که ظاهرا دیده می شود و اثرات بیرونی ندارد ولی به زنان تحقیر و توهین می شوند.»

خشونت های اقتصادی در ردیف سوم قرار دارد. شکایت هایی که در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان ثبت شده نشان می دهد که زنان افغان از خشونت های اقتصادی نیز رنج می برند. نفقه ندادن، محروم کردن از مهر، وادار کردن زنان به ترک وظیفه، محرومیت از معاش و تصرف در ملکیت زنان خشونت های اقتصادی علیه زنان بوده است.

شدت خشونت براساس ولایات

ارقام کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می دهد که کابل به دلیل داشتن جمعیت بیشتر، بیشترین آمار خشونت را دارد. از سوی دیگر دسترسی زنان به نهادهای دولتی و غیردولتی برای دادخواهی نیز در کابل بیشتر از سایر ولایات است.

پس از کابل ولایات ننگرهار، بلخ، هرات، قندهار و هلمند به ترتیب شاهد بیشترین خشونت ها علیه زنان بوده اند. مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر می گویند، آمار خشونت به دسترسی زنان به عدالت نیز ربط مستقیم دارد. به این ترتیب در شهرها و ولایاتی که زنان می توانند شکایت های شان را ثبت کنند، آمار خشونت بالاتر است. اما در ولایات و مناطقی که زنان حق بیرون شدن از خانه و مراجعه به نهادهای رسمی را ندارند، آمار خشونت کمتر است ولی این به معنای سطح پایین خشونت ها علیه زنان نیست زیرا خشونت ها در خانه صورت می گیرد و بدون این که در هیچ مرجعی ثبت شود، به فراموشی سپرده می شود.

در همین حال سخنگوی کمیسیون حقوق بشر می گوید ارقام خودکشی در سال جاری کاهش یافته است: «خودکشی به نسبت سال های گذشته خیلی کاهش پیدا کرده است. در هرات که ارقام خودکشی خیلی بلند بود، امسال کاهش پیدا کرده است.»

نگرانی از آینده

کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می گوید قانون منع خشونت علیه زنان دست آورد بزرگی است و این قانون توانسته تا حدی خشونت ها را تعریف کند و نظام قضایی افغانستان را وادار به تطبیق عدالت نماید.

این قانون از سوی حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان به شکل فرمان تقنینی توشیح شد ولی هنوز پارلمان آن را تصویب نکرده است. قانون منع خشونت علیه زنان یکی از جنجالی ترین قوانین افغانستان است. علمای دینی و محافظه کاران در ولسی جرگه بارها با تصویب آن به شدت مخالفت کرده و آن را خلاف شریعت خوانده اند.

آقای بیدار می گوید در صورتی که مخالفت با این قانون سبب شود که افغانستان در آینده چنین قانونی نداشته باشد، تلاش ها برای بهبود وضعیت حقوقی زنان یک بار دیگر دفن خواهد شد: «این قانون یک دست آورد کلان بوده در کاهش خشونت و بهبود وضعیت حقوقی زنان. در نهایت ما می خواهیم که چنین قانونی باید باشد و تصویب شود.»

ازنگاه کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان برای بهبود وضعیت زنان، عاملان خشونت علیه زنان باید معافیت قضایی نداشته باشند و به جزای اعمال شان برسند. این کمیسیون می گوید آگاهی دهی در رابطه با حقوق زنان می تواند گراف خشونت ها را کاهش دهد.

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه