پیکاسو بدون پیکاسو
به مناسبت ۲۵ سالگی افتتاح یکی از بزرگترین سالنهای نمایش هنر معاصر اروپا در هامبورگ آلمان، مجموعهای با موضوع تاثیر پیکاسو بر هنر معاصر به نمایش گذاشته شد. بدون حتی یک اثر از خود هنرمند.
کپی یا اصل؟
از اول ماه آوریل بیش از ۲۰۰ اثر از هنرمندان مختلف از بیش از ۹۰ کشور جهان در "دایشتورهاله" هامبورگ به نمایش درآمدهاند. تمامی این آثار به نوعی از پیکاسو، بزرگترین و تاثیرگذارترین هنرمند قرن بیستم، الهام گرفتهاند. اما اولین سوالی که در مشاهده این آثار مطرح میشود این است: آنها کپی هستند یا اصل؟ این عکس جان مالکوویچ هنرپیشه آمریکاییست که در نقش پیکاسو در مقابل دوربین ساندرو میلر ظاهر شدهاست.
سالگردی با دو مناسبت
این نمایشگاه با سالگرد شصت سالگی اولین نمایش عمومی "گرنیکا"، اثر معروف پیکاسو، در آلمان همزمان شدهاست. شهرهای مختلفی که "گرنیکا" در آن زمان در آنها به نمایش درآمد عبارتند از: مونیخ، کلن و هامبورگ. "گرنیکا" الهامبخش نقاشی بالا از توماس زیپ در سال ۲۰۰۸ بوده است.
تلاش بر نزدیک شدن و فاصله گرفتن
این نمایشگاه نمایانگر شیفتگیست که کارهای پیکاسو در بسیاری از هنرمندان نامدار معاصر در سراسر جهان ایجاد کرده است. آثار مختلفی که هر کدام به نوعی در تلاش نزدیک شدن، فاصله گرفتن، ارائهی تعبیری جدید و یا به چالش کشاندن کارهای هنری پیکاسو هستند. در این میان درک فرهنگی و اجتماعی کارهای متاثر از پیکاسو در دورانهای مختلف نیز موردیست که در این نمایشگاه به آن توجه بسیاری شده است.
پیکاسو همچون آهنربایی برای بازدیدکنندگان
کمتر هنرمند قرن بیستمی وجود دارد که بتواند با پیکاسو در جلب نظر عموم رقابت کند. کارهای پیکاسو سالانه میلیونها بازدیدکننده آثار هنری را به نمایشگاهها و موزهها میکشاند. دیرک لوکف، مدیر "دایشتورهاله" پیکاسو را «مترادف هنر مدرن قرن بیستم» میداند.
"صعود به لیگ جهانی"
بسیاری از آثار به نمایش گذاشته شده از موزههای بزرگ جهان همچون "تیت مدرن" در لندن و یا "مرکز پمپیدو" در پاریس به امانت گرفته شدهاند. همزمان با گشایش این نمایشگاه مراسمی برای بازگشایی سالن شمالی مجموعهی "دایشتورهاله" برگزار میشود. لوکف با شوق زیاد دراینباره میگوید: «این برگه ورود ما به لیگ جهانیست.» چراکه اکنون "دایشتورهاله" تمامی ضوابط سخت موزههای بزرگ را برآورده کرده است.
پیکاسو و هنر آلمان
برگذارکنندگان این نمایشگاه با گزینش آثاری خاص برای اولین بار تلاش کردهاند تاثیر پیکاسو بر هنر آلمان پس از جنگ دوم جهانی را روشن کنند. آثار آ.آر.پنک، گئورگ بازلیتس و کارل اوتو گوتز (در عکس) درک هنرمندان آلمان شرقی و غربی را از کارهای پیکاسو به خوبی نمایش میدهند.
پیکاسوی جهانی
اما "دایشتورهاله" درک جهانی از کارهای پیکاسو را نیز فراموش نکرده است. برای مثال در آفریقا، قارهای که فرهنگها و زبانهای آن به شکلی دیرپای الهامبخش آثار پیکاسو بوده است. همچنین با حضور سه هنرمند مهم از کشور چین، زنگ فانژی، ژانگ هنگتو و ژو تیهای (در عکس) تاثیر پیکاسو بر هنر آسیای شرقی نیز به خوبی پوشش داده شده است.
آثار جدید بیشمار
موضوع اصلی این نمایشگاه آفریدههای هنری ۵۰ سال اخیر است که هر کدام چالشی با پیکاسو است. در عین حال تعداد زیادی از آثار به نمایش گذاشته شده مانند کارهای توماس هاسگو، گروه هنری "گلیتین" و جان شتهزاکر(در عکس) تنها برای این نمایشگاه تولید شدهاند.
به بازی گرفتن الگوی خود
بازی با سبک و آثار هنرمندان نامدار کاری بود که پیکاسو تا پایان از آن دست نکشید. این نمایشگاه ردپای این نوع چالش هنری را تا به امروز دنبال میکند. تمام عناصر مهم کارهای پیکاسو در این نمایشگاه به چشم میخورند: عناصر "دوره آبی" در کار پیکاسو که با مضامینی چون انزوا گره خوردهاست. عناصر دورههای شادتر، مانند "دوره صورتی" با آثاری چون طنابباز، دنیای سیرک و رنگیپوش نیز فراموش نشدهاند.
مطلب روز: پیکاسو
در میان تمام هنرمندان حاضر در این نمایشگاه یک نقطهی مشترک وجود دارد: اراده به سنجش تواناییهای خود با پیکاسو و کارهای او؛ با نبوغ، با انقلابیگری و با روحیهی شاعرانه این هنرمند. مجموعهی آثار به نمایش درآمده تاییدی بر تاثیر ماندگار پیکاسو بر جهان هنر در گذشته و حال است.
میدان ترهبار دیروز، موزهی امروز
تا سال ۱۹۸۴ سالنهای "دایشتورهاله" محل داد و ستد بودهاند. پس از بازسازی و تغییرات، این محل روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ طی مراسمی به عنوان نمایشگاه هنر معاصر آغاز به کار کرد. امروز "دایشتورهاله" یکی از بزرگترین مراکز نمایش هنر و عکاسی معاصر در اروپاست. با نمایشگاه "پیکاسو و هنر مدرن" این مرکز بیستوپنجمین سالروز شروع فعالیت خود در را جشن میگیرد. درهای این نمایشگاه تا ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۵ به روی علاقمندان باز است.