1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نسل از دست‌رفته‌ی جوانان مهاجر در آلمان

۱۳۸۹ تیر ۹, چهارشنبه

پژوهشگران امور انتگراسیون، پیش‌بینی می‌کنند که هر سال بر شمار آلمانی‌های مهاجرتبار جوان در آلمان افزوده می‌شود. آنان می‌گویند، برای این که این نسل "از دست نرود"، باید در زمینه‌ی آموزش سرمایه‌گذاری‌های کلان صورت بگیرد.

https://p.dw.com/p/O5EH
انتگراسیون در سیستم آموزشیعکس: picture-alliance / dpa

از هر پنج شهروند آلمانی، یک َتن تباری غیرآلمانی دارد. بر اساس گزارش" اداره‌ی مرکزی آمار" آلمان، حدود ۷ / ۱۸ درصد جمعیت این کشور در سال ۲۰۰۷ را خارجی‌تبارها تشکیل می‌دادند. این نسبت در سال ۲۰۰۵، ۳ / ۱۸ درصد بوده است. در این آمارگیری، خارجی‌ها و آلمانی‌هایی که در اروپای شرقی یا شوروی سابق زندگی می‌کردند و پس از سال ۱۹۵۰ در آلمان اقامت گزیده‌اند، منظور شده‌اند. این افراد در سال ۲۰۰۸، ۱۵ / ۶ میلیون َتن از جمعیتِ ۱ / ۸۲ میلیونی این کشور را تشکیل می‌دادند. بیشتر این مهاجران، تابعیت ترکیه یا کشورهای عضو اتحادی‌هی جماهیر شوروی سابق را دارا بودند. همزمان با این روند، جمعیت آلمانی تبار این کشور به دلیل نرخ بالای مرگ و میر(حدود ۲۷۷ هزار نفر در سال) به ۶۶ / ۶ میلیون َتن کاهش یافته است.

مهاجرتبارها جوانتر از آلمانی‌ها

پژوهشگران و کارشناسان امور انتگراسیون، پیش‌بینی می‌کنند که این روند در سالهای آتی ادامه بیابد. از جمله کلاوس باده، دبیر اول شورای کارشناسی "بنیاد آلمانی انتگراسیون و مهاجرت" در این رابطه می‌گوید: «نسل کنونی مهاجرتبار، جوان است و از اینرو میزان نرخ زاد و ولد آن هم بیش از نسل آلمانی‌هاست.»

کلاوس باده، همچنین معتقد است که سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی آموزش برای این نسل، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زیرا «آمار نشان می‌دهد که جمعیت غیرآلمانی‌تبار آلمان، به‌طور کلی فاقد مدرک تحصیلی است یا از سطح نازل آموزشی برخوردارست. شمار بیکاران در این قشر نیز، بیشتر از آلمانی‌نسب‌هاست.»

این کارشناس امور انتگراسیون می‌گوید که عدم امکان تساوی اجتماعی، ثبات و آرامش جامعه را تهدید می‌کند و در دراز مدت امر دموکراسی در یک جامعهی مهاجرپذیر را به خطر می‌اندازد.

گرت هوف، کارشناس امور تربیتی دانشگاه آزاد برلین، نیز معتقد است که مهاجرتبارها باید بتوانند خود را با جامعه تطبیق بدهند و این «تنها هنگامی امکان دارد که ما امکانات آموزشی در اختیار این نسل بگذاریم، نه زمانی که آنان را از جامعه جدا کنیم.»

آمار تکان‌دهنده

بر اساس آمار رسمی، ۱۴ درصد از مهاجران، به‌طورکلی فاقد مدرک تحصیلی هستند. این رقم نزد آلمانی‌نسب‌ها، تنها دو درصد است. علاوه بر این، حدود ۴۴ درصد آلمانیهای مهاجرتبار، حرفه‌ای نیاموخته‌اند، در حالی که تنها یک پنجم آلمانی‌نسب‌ها از دیدن آموزش‌های حرفه‌ای محروم مانده‌اند.

آمار بیکاران نیز چنین روندی را تأئید می‌کند: شمار مهاجرتبارهایِ بین ۲۵ تا ۶۵ سال ،که شغلی ندارند، تقریباً< دو برابر آلمانی‌ها ست. این افراد معمولاً فرزندان نسلی موسوم به نسل "کارگران مهمان" هستند که پس از جنگ دوم جهانی برای بازسازی آلمان به این کشور آمدند. کلاوس باده این امر را نتیجهی عدم انعطاف سیستم آموزشی آلمان میداند که «نسلها این زیان و بی‌عدالتی اجتماعی را از بین نبرده است.» او همچنین از سیستم ارزشگذاری آموزشی آلمان انتقاد می‌کند که سالها مدارک تحصیلی و تجربه‌های حرفه‌ای "خارجی‌ها" را به رسمیت نشناخته است. این قانون که حدود ۲۰۰ سال پیش وضع شده، اکنون در حال تغییر است.

امکاتات بیشتر برای آموزش بهتر مهاجرتباران

یکی از مسائلی که شرایط اجتماعی مهاجرتباران را دشوار می‌سازد، عدم علاقه‌ی آنان به استفاده از امکانات آموزشی است. ماریا بومر (Maria Böhmer)، مسئول امور انتگراسیون دولت آلمان و عضو حزب سوسیال مسیحی این کشور می‌گوید، فراهم آوردن زمینه‌های دسترسی به امکانات آموزشی و تشویق مهاجرتباران برای استفاده از آنها یکی از راهکارهای اساسی در امر انتگراسیون نسل جوان مهاجرنسب است.

او از مسئولان آموزشی ایالتهای مختلف آلمان خواست که به مفاد توافق‌نامه‌ی تصویب‌شده در نشست "برنامه‌ی ملی انتگراسیون" وفادار بمانند. این برنامه، یکی از دستآوردهای دوره‌ی دوم "اجلاس انتگراسیون آلمان" است.

نمایندگان بیش از هشتاد سازمان و تشکل مربوط به امور مهاجران، در تنظیم این برنامه شرکت داشتند. هدف این برنامه، فراهم آوردن زمینه‌ها وتسهیل امر انتگراسیون گروه‌های مهاجر در جامعه‌ی آلمان اعلام شده است.

ماریا بومر در رابطه با چگونگی اجرای این برنامه می‌گوید: «همه‌ی ایالت‌های آلمان در "برنامه‌ی ملی انتگراسیون" قول دادند که تا سال ۲۰۱۲ سطح آموزشی دانش‌آموزان مهاجرتبار را به سطح دانش دانش‌آموزان آلمانی‌نسب برسانند. آنها همچنین قول دادند، شمار کسانی که ترک تحصیل می‌کنند، تا یک دوم کاهش دهند. آمارها گویای آنند که ما از این هدف‌ها، فرسنگها فاصله داریم.»

بومر از مسئولان امر خواست، از مدارسی که شمار دانش‌آموزان مهاجرتبار آنها بیش از سایر مدارس است، به‌طور ویژه پشتیبانی کنند. به تأکید او «جوانان مهاجرتبار ما، تحت هیچ شرایطی نباید به نسلی از دست‌رفته تبدیل شوند.»

FF/RN

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه