سازمان خیریه کمک به مناطق فاجعه زده 60 ساله شد

در سال 1956، در پی خیزش مردمی در هنگری، 200 هزار تن از شهروندان این کشور به اتریش، کشور همسایه فرار کردند. سازمان خیریه کمک به مناطق فاجعه زده، پول و کالاهای کمکی مانند لحاف، مواد غذایی و ادویه جمع آوری کرد. این نخستین ماموریت بزرگ این سازمان بود.

هنگامی که در سال 2011، کشور سومالیا پس از خشکسالی دچار قحطی شد، امدادگران سازمان خیریه کمک به مناطق فاجعه زده، به بخش نگهداری از اطفال یک شفاخانه ادویه آوردند و در اردوگاه های آوارگان مواد غذایی توزیع نمودند. مارتین کسلر، رییس کنونی این سازمان امدادگر پروتستان گفت: «مرامصیبتی که دامنگیر مرده شده بود، ملتهب کرد». این مرد 51 ساله ادامه داد: «اما این که ما به شمار بسیاری کمک کرده توانستیم، مرا بسیار تحت تاثیر قرار داده و نیرو بخشید.»

در حال حاضر نیز این سازمان کلیسایی به مناطقی کمک می کند که وضعیت در آن جا بسیار اضطراری است. 60 سال است که این سازمان به کمک مردمی می شتابد که از بلاهای طبیعی متاثر شده اند و یا در مناطق بحرانی مورد تهدید جنگ و خشونت قرار دارند.

این سازمان امدادگر پروتستان، روز هفدهم سپتمبر، شصتمین سالگرد فعالیت اش را در برلین جشن می گیرد. این سازمان در دوره پس از جنگ جهانی دوم آغاز به فعالیت نمود؛در آن زمان هربرت کریم، رییس بخش امدادی کلیسای پروتستان آلمان، این سازمان را به عنوان یک بخش مستقل برای کمک به نیازمندان در خارج از کشور تاسیس نمود. امااز سال 1994 این بخش به عنوان سازمان خیریه کلیسایی کمک به مناطق فاجعه زده فعالیت می کند.

نه تنها عنوان این سازمان، بلکه نوع فعالیت اش نیز از آن زمان تاکنون تغییر کرده است. در گذشته در بیشتر موارد، امدادگران داوطلب و کالاهای کمکی از آلمان به مناطق بحرانی فرستاده می شد. امروز کمک ها تقریبا برپایه همکاری با شرکای منطقه یی صورت می گیرد. کسلر، رییس این سازمان خیریه گفت: «ما از ساختار موجود استفاده می کنیم. امدادگران محلی فرهنگ مردم را می شناسند، به زبان آن ها حرف می زنند و مردم به آن ها بیشتر از خارجی ها اعتماد می کنند. این به طور واضح یک امتیاز است». به گفته کسلر، سازمان های شریک در منطقه به طور دایم در آن کشورها هستند و می توانند پس از رفع نیازمندی های عاجل مردم، فرآیندهای انکشافی را پیش ببرند.

خانم هانه لوره هنزله، رییس سابق این سازمان گفت: «کمک به مناطق فاجعه زده باید در مطابقت با شرایط باشد». او ادامه داد: «به این منظور نیازی به این نیست که ما تعداد بی شمار خیمه ذخیره کنیم تا این که زمانی نیاز به آن ها باشد. این گونه کالاها را می توان در چارچوب امکانات موجود در منطقه نیز تهیه نمود».

برای این که گروه های همکار در منطقه، از این سازمان خیریه در راه رسیدن به منافع شان استفاده نکنند، باید تعهد خود را به رعایت قواعدی مانند انسان دوستی، بی طرفی و استقلال اعلام کنند. کسلر گفت: «ما می خواهیم از نظر سیاسی مستقل باشیم. به این دلیل برای ما مهم است که کمک های بشردوستانه و فعالیت نظامی از هم جدا باشند».

هنگامی که دیرک نیبل، وزیر انکشاف آلمان فدرال در سال 2009 اعلام کرد که کمک های انکشافی در افغانستان صرف در مناطقی استفاده می شوند که اردوی آلمان آن جا مستقر است، سازمان خیریه کمک به مناطق فاجعه زده، برای اجرای برنامه هایش در افغانستان، پول از حکومت نگرفت.

نوع کمک ها نیز در طول سال ها تغییر کرد. کرنلیا فولکروگ وایتسل، رییس سازمان خیریه کلیسایی کمک به مناطق فاجعه زده گفت: «ما عمدتا جهت پیشگیری سرمایه گذاری می کنیم تا خسارات در مواقع اضطراری به کمترین حد برسد». او گفت که تغییرات اقلیمی در بسیاری از مناطق باعث تحولات فاجعه آمیزی می شوند. در این جا است که به گفته خانم وایتسل، تاسیس سیستم های هشدار زودهنگام ضروری می باشد.

در سال گذشته این سازمان خیریه از 166 پروژه کمکی با ارایه تقریبا 42 میلیون یورو حمایت مالی کرد. حدود 37 میلیون یورو از این مبلغ از طریق اعانه جمع آوری شده است. از آغاز ثبت میزان اعانه ها در سال 1983 تا به حال در مجموع بیش از 443 میلیون یورو جمع آوری شده است. افزون براین، سازمان کلیسایی کمک به مناطق فاجعه زده توسط منابع حکومتی مانند وزارت های خارجه و انکشاف آلمان فدرال نیز حمایت مالی می شود. در سال گذشته حدود 87 درصد از هزینه ها در بخش پروژه ها مصرف شد.

تیلمن لوتز، پروفسور رشته فعالیت های اجتماعی و خدمات خیریه کلیسایی می گوید، سازمان خیریه کمک به مناطق فاجعه زده سعی می کند «شرایط زندگی مردم را همراه با آن ها و نه فقط برای آن ها تغییر دهد». این مساله است که به عقیده تیلمن لوتز، کار آن ها را برجسته می سازد.