ماموریت جدید ناتو در افغانستان چگونه خواهد بود؟

سوال: آقای جنرال، به مثابه رئیس مقر فرماندهی ناتو در برونسوم، شما مسئول ماموریت افغانستان هستید. در آنجا در همین چند هفته دیگر، پس از 13 سال عملیات جنگی پایان می یابد. وضع آن کشور چقدر باثبات است؟

جنرال دومروزه: در مورد اینکه من مسئولیت دارم، شما برحق می باشید. همچنان این مسئولیت به چندین بخش تقسیم شده بود، ما آن ها را یکجا می کنیم. طبعاً یک نقش بسیار مهم را قوماندان در کابل بازی می کند و ما در قدم اول به عهده گرفته بودیم تا اطمینان دهیم که دیگر کدام اردوگاه تروریستی وجود ندارد. درقدم دوم اینکه نیروهای امنیتی را که در راه ثبات می کوشند، ایجاد کنیم. ما در این کار موفق شده ایم.

ما یک نیروی امنیتی 350 هزار نفری را نه تنها از نگاه مالی ایجاد کرده ایم، بلکه آن ها را آموزش هم داده ایم. آن ها بسیار قابل اند و در بین مردم اعتبار دارند و خواهند توانست قانون و نظم را برقرار نگهدارند. بنابراین ما خواهیم توانست با آرامش و اطمینان خاطر اکنون عملیات جنگی را متوقف سازیم. ما پیشرفت های زیادی ازبخش های امور صحی گرفته تا تجارت داشته ایم. این ها به بسیار خوبی جریان دارند.

دومین چیز مهمی که خود افغان ها به انجام آن موفق گردیده اند، عبارت از انتقال سیاسی، یا نخستین انتقال سیاسی دموکراتیک است. حامد کرزی دوازده سال تمام حکومت کرد. دوره او سپری شده است. داکتر غنی به حیث رئیس جمهور جدید انتخاب گردیده است که آدم بسیار با تجربه ای می باشد. او با داکتر عبدالله عبدالله، یک حکومت ائتلافی تشکیل داده است و اکنون کارش را آغاز نموده است. این امر بعد از رای گیری در5 اپریل، یک اندازه زیاد به درازا کشید.

سوال: این روند یک مقدار ناهموار و متشنج نبود؟

جنرال دومروزه: ناهموار بود، اما ما شاهد چنین رویداد هایی در سایر کشورها نیز هستیم. به طور مثال حکومت سازی در بلجیم طولانی تر از آن دوام کرد. این مسأله قابل انتقاد بزرگ نیست. اکنون حکومتی در آن کشور وجود دارد و تعیین کننده آن است که رئیس جمهور "موافقتنامه وضعیت نیروها" را امضا کرده است که ما در ناتو به آن (SOFA) می گوییم.

ما می توانیم بازهم در آنجا بمانیم، ما زمینه های حقوقی برای یک عملیات جدید داریم و این ها عبارت اند از: آموزش دادن، کمک کردن و مشورت دادن. چنانکه شما می گویید بازهم صِرف آموزش دادن و نه دیگر عملیات جنگی. دیگر این ماموریت در جاده ها نه، بلکه صرف در اکادمی ها، سرباز خانه ها و وزارت خانه ها می باشد.

سوال: قرار است ماموریت جدید "حمایت قاطع" نام داشته باشد. آیا اندکی توضیح می دهید که در زیر این نام چه چیزی افاده می شود؟ این ماموریت جدید دقیقاً چه کاری را انجام می دهد؟

جنرال دومروزه: مطلب از این قرار است که یک جنبه سه بعدی دارد: آموزش دادن، یعنی اینکه ما رهبریت عالی را تدریس کنیم، مانند اینکه عملیات مشترک را چگونه انجام داد. همینطور مبارزه علیه شورشگری، مبارزه علیه بقایای شورشیان، یا اینکه چگونه می توان هلیکوپتر و نیروی زمینی را مورد استفاده قرار دارد، تا بتواند بیشترین تاثیر را داشته باشند. ما باید طرز به دست آوردن سلاح ها را به آن ها بیاموزیم که در آلمان نیز یک موضوع بسیار بسیار مشکل است. این کار را در دراز مدت می توان انجام داد. ما باید به این کار بپردازیم و ما نیز می خواهیم تا آن را انجام دهیم.

سوال: این ماموریت خود را صرفاً در کابل محدود نمی گرداند، بلکه در مناطق بزرگ افغانستان نیز حضور می داشته باشد؟

جنرال دومروزه: درست است.

سوال: علاوه براین، نیروهای جنگی نیز به آن تعلق دارند؟

جنرال دومروزه: بلی، نیروهای جنگی نیز به آن تعلق دارد، زیرا باید اطمینان داشت که دوازده هزار سرباز ما که در مزارشریف، در هرات، در قندهار و در بغلان و کابل مستقر می شوند، همواره محفوظ می باشند. ما مانند گذشته نمی توانیم رد کنیم که افرادی وجود دارند که با ما احساس دوستانه ندارند و شلیک می کنند. ما می بایست این حقیقت دردناک را بپذیریم که اخیراً در اکادمی کابل، یک افغان که به آن حمله کننده "داخلی" گفته می شود، بر دوستم جنرال "هان" امریکایی شلیک کرد؛ ببخشید بر جنرال "هرالد گرین" شلیک کرد. جنرال آلمانی بارشر نیز به شدت زخمی شد. بنا براین ما باید از خود حفاظت کنیم. حال نیاز به مثال نیست، ما باید از خود حفاظت کنیم و از این ناحیه مطمئن باشیم.

سوال: شما از حملات داخلی و شورشیان قبلاً سخن به میان آوردید. چطور شد که طالبان هنوز شکست نخورده اند؟

جنرال دومروزه: خب؟!

سوال: آیا اصلاً در این مورد یک پاسخ مختصر و مفید وجود دارد؟

جنرال دومروزه: من دلیل قطعی آن را گفته نمی توانم. من فقط می خواهم بگویم که هرگاه در کُل در آنجا یک حکومت باثبات داشته باشیم، امکان دارد بخش بزرگ شورشیان گُم شوند. ما با یک وضع بی ثبات رو به رو هستیم. ما مانند گذشته در افغانستان مناطقی داریم که فقدان عدالت اجتماعی وجود دارد. در مناطق مرزی با پاکستان به صورت خاص 20 میلیون انسان در شرایط فقر زندگی می کنند. البته در هردو طرف خط مرزی. در این مناطق زمینه نشو و نموی تروریسم وجود دارد. متاسفانه همیشه چنین است و ما نمی توانیم این را رد بکنیم. اما من همچنان می خواهم به شما کاملاً صریح بگویم که، هر کشته ای بسیار گران تمام می شود اما، ما از این خوشحالیم که از لحاظ آماری تعداد کشته شدگان پایین آمده است و ما در طریق کاملاً خوبی قرار داریم.

سوال: برای شما مهمترین آموزه از این عملیات در افغانستان چیست؟

جنرال دومروزه: من فکر نمی کنم که تنها افغانستان، بلکه کوزوو و بوسنیا، یعنی کشورهایی که من در آنجاها بوده ام، سه چیز را به عین سویه نشان داده اند. لیبیا و عراق موارد ناکام اند. وقتی که ما به عملیاتی می پردازیم، می خواهیم صلح را تامین کنیم. ما در کوزوو و بوسنیا به این کار موفق شدیم. صلح را در صورتی می توان تامین نمود که سربازان، سیاست و اقتصاد یکجا عمل کنند. این یک امر آفتابی است. سربازانی را که با ائتلاف حدود 50 کشور در افغانستان ما آموزش داد ایم، بسیار قابل اند. ما نیروهای امنیتی را بازسازی کردیم. مشترکاً می توانیم حمله کنیم، دفاع نماییم و بجنگیم.

در این کار مشکلی وجود ندارد. اما با این نیروهای امنیتی می توانید صرف یک مخالف را دور نگهداشت.اما نمی توانید هنوز کدام امنیت اجتماعی را به وجود آورید. بنا براین شما به یک سیستم قضایی، یک سیستم اقتصادی نیاز دارید. همه این عوامل باید رشد کنند و صرف درصورتی که هرسه باهم یکجا گردند، امکان آن وجود دارد که صلح تامین گردد. اما در صورتی که تنها اردو پا به میدان بگذارد و دو عامل دیگر وجود نداشته، امکان دارد برای یک عمر کامیاب نباشید.