استقبال از سال نو بودایی با جشن آب

هر سال در ماه آوریل آغاز سال جدید بر اساس تقویم بودایی با جشن آب جشن گرفته می‌شود. بودایی‌ها بر این عقیده‌اند که آب گناه‌های سال گذشته را می‌شوید. در قسمت‌های بزرگی از جنوب شرق آسیا جشن آب برگزار می‌شود. این جشن از مهم‌ترین رخدادهای سال است. در آستانه این جشن مردم نزد خانواده خود برمی‌گردند و مغازه‌ها و رستوران‌ها تعطیل می‌شوند.

یانگون، بزرگترین شهر میانمار، همزمان با این جشن به صحن پارتی تبدیل می‌شود. هزاران کامیون از برابر صدها سکو رد می‌شوند؛ سکوهایی که مردم از روی آنها به کامیون‌سواران آب می‌پاشند. از هر سو صدای موسیقی تکنو و فریاد کسانی شنیده می‌شود که خیس می‌شوند.

در میانمار، بر خلاف مثلا تایلند، جشن آب بیشتر بین مردم محلی شناخته شده است. بسیاری از خارجی‌ها هنوز از برگزاری "تینگیان" (جشن آب) در میانمار بی‌خبرند. البته با توجه به حرارت هوا در آوریل، شمار گردشگران حاضر در میانمار عموما بسیار کم است. اما اگر کسی همزمان با جشن گذرش به این کشور بیافتد، خشک نمی‌ماند. مردم تنها به راهبان آب نمی‌پاشند.

خطر خیس شدن تنها در محل برگزاری جشن آب در کمین نیست، بلکه حتی در محل‌هایی که افراد به هیچ عنوان انتظار آن را ندارند.

مثلا از روی پل ...

... یا در اتوبوس در حال گذر. میانماری‌ها از خیس کردن یکدیگر لذت ویژه‌ای می‌برند.

برخی که حرفه‌ای‌تر هستند حتی آب را سرد و از پشت به اهداف شلیک می‌کنند. برخی هم مانند این مهاجم خردسال از پاشیدن چند قطره آب به "قربانیان" شاد می‌شوند.

"تینگیان" پیش از اینکه جاذبه گردشگری باشد هم جشنی بزرگ بود. شمار مجروحان جشن دائم بیشتر می‌شود. مردم عموما کم سر و صدای میانمار جشن آب را شلوغ و باشکوه برگزار می‌کنند. سنت‌گرایان خواهان ‌آن‌اند که به جنبه مذهبی این جشن هم توجه شود.

جشن آب نه تنها برای برخی شهروندان میانمار، بلکه برای زیرساخت‌های این کشور هم مشکل‌آفرین است. همزمان با برگزاری چنین جشن‌هایی دور از انتظار نیست که گردشگران در راه بمانند، بلیت اتوبوس سهمیه‌بندی شود، آب قطع شود یا حتی کل سیستم آب‌رسانی مختل شود. حجم عظیم آب مورد نیاز برای برگزاری این جشن از دریاهای اطراف به محل پمپ می‌شود.

همزمان با برگزاری جشن آب البته هستند کسانی که از شرکت در مراسم لذتی نمی‌برند؛ مثلا این کودک که در محل برگزاری جشن آبجو می‌فروشد.