1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ξεκινά πάλι το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού

17 Οκτωβρίου 2014

Στη γερμανική πρωτεύουσα άρχισε να λειτουργεί ξανά το παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού σε νέους χώρους, με ένα ελπιδοφόρο πρόγραμμα και με λιγότερα χρήματα απ΄ ό,τι στο παρελθόν.

https://p.dw.com/p/1DWtT
Εικόνα: DW/P. Kouparanis

Η πλατεία Μονμπιζού στην περιοχή Μίτε στο κέντρο του άλλοτε Ανατολικού Βερολίνου βρίσκεται ακριβώς διπλά από τον ποταμό Σπρέε και απέναντι από την περίφημη «Νήσο των Μουσείων» (Musemsinsel). Στον αριθμό 12 της Μονμπιζού έχει μεταφερθεί από τη Βιτενμπέργκπλατς –που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της πόλης- το παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (ΕΙΠ). Την Πέμπτη άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του στο κοινό της γερμανικής πρωτεύουσας με τα εγκαίνια της έκθεσης «Οι δικές μου εκδόσεις» του ζωγράφου Αλέκου Λεβίδη. Στο επίκεντρό της βρίσκονται σημειωματάρια του καλλιτέχνη σε σχήμα τσέπης, εικαστικά ημερολόγια όπου κατέγραφε, σημείωνε και σχεδίαζε αρχικές ιδέες για μελλοντικά έργα του. «'Εβλεπα πάντα το βιβλίο σαν ένα κουτί ονείρων«, σημειώνει κάπου ο Αλέκος Λεβίδης «και αποφάσισα πως τα σημειωματάρια θα είναι οι δικές μου εκδόσεις.»

Όπως επισημαίνει στη Deutsche Welle η νέα διευθύντρια του παραρτήματος, η θεατρολόγος και κριτικός θεάτρου και τέχνης Ελένη Βαροπούλου, η έκθεση του Αλέκου Λεβίδη αποτελεί συνέχεια της έκθεσης βιβλίου της Φραγκφούρτης στις αρχές του μήνα, όπου συμμετείχε και το ΕΙΠ. «Η ενασχόληση του καλλιτέχνη με το βιβλίο ως αντικείμενο τέχνης μας ενδιαφέρει ειδικά. Και πολύ περισσότερο στην εποχή του E-Book μας ενδιαφέρει να δούμε αν υπάρχει στη νέα τεχνολογία η δυνατότητα να αναπτυχθεί τέχνη μέσα από το E-Book», αναφέρει η κυρία Βαροπούλου.

Η νέα έδρα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο Βερολίνο
Η νέα έδρα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο ΒερολίνοΕικόνα: DW/P. Kouparanis

Βιβλίο και τέχνη – η θεματολογία αυτή θα απασχολεί από εδώ και στο εξής το παράρτημα άμεσα κάθε φορά, μετά από την έκθεση της Φραγκφούρτης.

Συνέχεια και τομή

Στο πρόγραμμα που έχει σχεδιάσει η Ελένη Βαροπούλου μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβριο προβλέπονται τα εξής: μήνας ελληνικής φωτογραφίας το Δεκέμβριο, μήνας ελληνικού χορού το Μάρτιο και με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση Θεατρικής και Σκηνογραφίας στην Πράγα τον Ιούνιο, ένα αφιέρωμα στην ελληνική σκηνογραφία αλλά και ένας μεγάλος αριθμός άλλων εκδηλώσεων και εκθέσεων, όπως πχ. μια έκθεση ελλήνων καλλιτεχνών που ζουν στο Βερολίνο με θέμα τα κοινωνικά δίκτυα. Από το πρόγραμμα λείπουν όμως οι μεγάλες εκθέσεις, οι οποίες χαρακτήριζαν παλαιότερα το παράρτημα, πχ. για την αρχαιότητα. Σε σχετική ερώτηση η Ελένη Βαροπούλου απαντά ότι η επαναλειτουργία του ΕΙΠ στο Βερολίνο αποτελεί τόσο «τομή όσο και συνέχεια». «Συνέχεια επειδή δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη δουλειά που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τομή γιατί θα δουλέψω επάνω στο διαφορετικό, με ανοίγματα πιο πολύ στους νέους, με διαφορετικού τύπου εκδηλώσεις – όχι τόσο μεγάλες και εντυπωσιακές αλλά περισσότερο ερευνητικές και πειραματικές.»

Η Ελένη Βαροπούλου με τους συνεργάτες του ΕΙΠ, Χάικο Σμιντ και Ζαχαρία Καρατσιουμπάνη
Η Ελένη Βαροπούλου με τους συνεργάτες του EIΠ, Χάικο Σμιντ και Ζαχαρία ΚαρατσιουμπάνηΕικόνα: DW/P. Kouparanis

Ένας άλλος κεντρικός στόχος της Ελένης Βαροπούλου είναι η δημιουργία σταθερών μορφών πολιτιστικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τις γερμανόφωνες χώρες. Ένα τέτοιο σχήμα θα είναι πχ. το Ελληνογερμανικό Φόρουμ Δραματουργίας που συγκροτείται αυτό το διάστημα και το οποίο θα έχει ως αντικείμενο θεωρητικά ζητήματα της δραματουργίας και σκηνικές πρακτικές. Πρώτη εκδήλωση του Φόρουμ τον επόμενο χρόνο θα είναι ένα εργαστήριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Όπερας της Στουτγάρδης για τη δημιουργία μιας όπερας για τους νέους στην Ελλάδα.

Το «βάσανο» της χρηματοδότησης

Μόνο ένα μικρό μέρος αυτών των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το ΕΙΠ, δεδομένου ότι ο συνολικός του προϋπολογισμός έχει συρρικνωθεί στα 750.000 ευρώ ετησίως. Από αυτά διατίθενται μόλις 95.000 ευρώ για τα λειτουργικά έξοδα του παραρτήματος στο Βερολίνο (ενοίκιο, τηλέφωνο, κοινόχρηστα, υλικά γραφείου κτλ.), για τους μισθούς (αν μπορεί κανείς να τους χαρακτηρίσει έτσι) των δύο συνεργατών που εργάζονται με μειωμένο ωράριο όπως και για «κάποια» έξοδα παράστασης της κ. Βαροπούλου, η οποία κατά τ‘ άλλα εργάζεται αμισθί. Σχετικά με τη χρηματοδότηση των εκδηλώσεων από την Αθήνα, της έχουν «υποσχεθεί» 20.000 ευρώ το χρόνο.

Aπό τα εγκαίνια της έκθεσης του Αλέκου Λεβίδη
Aπό τα εγκαίνια της έκθεσης του Αλέκου ΛεβίδηΕικόνα: DW/P. Kouparanis

Αυτό σημαίνει ότι η Ελένη Βαροπούλου θα είναι αναγκασμένη, όπως και ο προκάτοχός της, να αναζητήσει δωρητές. Πέραν αυτού θα επιδιώξει να εξασφαλίσει χρηματοδοτήσεις μέσω προγραμμάτων που θα σχεδιάζει και θα προτείνει το παράρτημα σε ιδρύματα, πολιτιστικούς οργανισμούς και άλλους φορείς. «Πιστεύω ότι αν κανείς έχει ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ μπορεί να κυνηγήσει χρήματα. Εάν λοιπόν βρεθούμε με αυτούς τους φορείς να κάνουμε κάτι που να τους εμπνέει και να ενδιαφέρει και εμάς - θα αναζητήσουμε κάθε φορά τα χρήματα. Δουλεύουμε πιο πολύ με την ιδέα του πρότζεκτ.»

Ως πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου αλλά και διευθύντρια του Φεστιβάλ Άργους, ως καλλιτεχνική υπεύθυνη της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου και σύμβουλος πολλών άλλων πολιτιστικών φορέων η Ελένη Βαροπούλου διαθέτει αρκετή πείρα για να διευθύνει το παράρτημα του ΕΙΠ στο Βερολίνο. Το αν θα έχει όμως επιτυχία στη νέα θέση της δεν το γνωρίζει, θα το παλέψει όμως: «Περιμένω τις εξελίξεις και την ανταπόκριση και από εκεί και πέρα θα σταθμίσω κατά πόσο αυτό που έχω αναλάβει είναι εφικτό και έχει προοπτική. Γιατί χωρίς προοπτική δεν αξίζει τον κόπο να παλεύουμε. Θα πρέπει όμως να δημιουργήσουμε την προοπτική και να αγωνιστούμε γι αυτή.»

Παναγιώτης Κουπαράνης