Sensacja w Bałtyku: mama humbak z młodym

Walenie pojawiły się u wejścia do Zatoki Flensburskiej. Zobaczyli je kajakarze, obsada statku celnego, rybacy. Naukowcy nie bardzo chcieli wierzyć. Dopiero po analizie zdjęć potwierdzili: w Bałtyku pływają dwa humbaki, według wszelkiego prawdopodobieństwa samica z młodym.

- To sensacja do kwadratu – powiedział w piątek (25.07) agencji dpa duński naukowiec Carl Kinze. Na zdjęciach wyraźnie widać dwa humbaki, z których jeden jest zdecydowanie mniejszy. – Zadziwiające, że akurat na Bałtyk zaplątała się matka humbaka z młodym – dodał dyrektor Niemieckiego Muzeum Morza Harald Benke, podobnie jak jego duński kolega badacz waleni.

W środę kajakarze zauważyli niezwykłą parę u wybrzeża Danii, w czwartek zostały dostrzeżone w Małym Bełcie. Obserwatorzy zdołali zrobić zdjęcia, które wzięli pod lupę naukowcy. Do dyspozycji mieli też starsze ujęcia z 7 lipca, na którym także widać dwie płetwy ogonowe. Jedną należy przyporządkować matce, drugą młodemu.

Ośmiometrowych maluch

Naukowcy są pewni, że chodzi o samicę z młodym. Skóra mniejszego humbaka sprawia wrażenie „nowej”, jak u cielaka, mówi Carl Kinze. Jest on ponadto znacznie mniejszy od drugiego. Naukowcy szacują go na jakieś osiem metrów długości. Większe zwierzę, według wszelkiego prawdopodobieństwa samicę (krowę), na blisko dwanaście metrów.

Zdaniem Haralda Benke młody humbak przyszedł na świat na Karaibach, naturalnym obszarze narodzin tych ssaków. Latem ciągną one z kolei na chłodniejsze wody Arktyki. Zlokalizowana w Bałtyku para popłynęła przypuszczalnie śladem ławicy ryb.

Samica sprawia według naukowców wrażenie zdrowej i dobrze odżywionej, u cielaka niepokoi trochę nieco wpadnięty grzbiet. Młody humbak wyrósł już z okresu niemowlęcego, pod okiem matki powinien już sam polować.

Rzadkie wizyty

Sporadycznie humbaki pojawiają się w Bałtyku. U wybrzeży Niemiec ich obecność została udokumentowana czterokrotnie: w latach 1766, 1878, 2003 und 2008. Zawsze były to jednak pojedyncze zwierzęta.

- Humbaki należą do fiszbinowców, które dobrze sobie radzą z płytkimi i skomplikowanymi wodami Bałtyku – uważa Kinze. Zdaniem naukowców Bałtyk oferuje im też wystarczająco dużo pożywienia. Prędzej czy później muszą jednak migrować na arktyczne wody, żeby się najeść do syta czyli odłożyć konieczną na zimę warstwę tłuszczu. W wodach Arktyki przebywają też osobniki ich gatunku. Humbaki nie są wprawdzie nadmiernie towarzyskie, ale także młode muszą się uczyć zachowania socjalnego a to możliwe jest tylko w w grupie.

Harald Benke nazywa humbaki „poszukiwaczami przygód wśród waleni”. Są bowiem wyjątkowo ciekawskie, co w przeszłości było dla nich zgubne. W czasach masowych polowań na wieloryby, kiedy z ciekawości podpływały pod statki wielorybnicze, stawały się dla człowieka łatwym łupem.

dpa / Elżbieta Stasik