Süt sağan banka soyguncusu

Gorgona adasına ancak özel bir izinle geçilebiliyor. Günde iki kez Livorno'dan hapishane çalışanları için bir hızlı tekne kalkıyor. Tabii hava koşulları izin verirse.
30 km açıldıktan sonra Gorgona'ya geçiş biraz fırtınalı olabiliyor. O nedenle bu tekneye binenlerin midesinin sağlam olması şart.
Eskiden bu adada yaklaşık 50 hane vardı. Şimdi ise bir tek hapishane yönetimi adayı ayakta tutuyor. Zira ana karaya bağlantı epey zor. Eski ada sakinleri ancak yaz tatillerinde buraya uğruyor. Kışın adaya geçenleri ise sadece hapishane personeli oluşturuyor.

‘Her mevsim bir cennet'

Yine de istisnalar yok değil. Eski bir Gorgona sakini olan Ada Mastrangelo, bazen gelip tüm gününü adada geçiriyor. Gorgona'ya ulaşımın zorluğu bile onu buraya gelmekten alıkoymuyor.
Ada Mastrangelo, "Ana karadan gelip burada çalışanlar için zor olabilir ama bence ada çok güzel. Hatta ben bir kış günü burada evlendim. Benim için bu ada her mevsim bir cennet" diyor.



Ada'nın teyzesi Luisa, haberi alır almaz onu görmeye geliyor. 86 yaşındaki Luisa, adanın tek daimi sakini. Tabii mahkûmları saymazsak.
Evin her köşesi anılarla dolu. Duvarlarda Ada'nın düğün fotoğrafları asılı. Bir de tabii çocukluk arkadaşlarının ve babası Gigi'nin fotoğrafları. Çoğu yer, küf tutmuş. Zira bugün bile çok az evde kalorifer tesisatı bulunuyor.
Luisa, "Bugün gibi hatırlıyorum. Annem biz yatmadan önce, küçük bir tenekede kömür közü getirirdi. Tek ısıtıcımız oydu" diyor.
Ada, anakara Livorno'da kendine bir aile kurmuş. Ama sık sık teyzesini ziyarete gelmeye çalışıyor, özellikle de yapayalnız kaldığı bu kış günlerinde.

Unutulmaz anılar

Ada Mastrangelo, unutamadığı anlardan birini, “Örneğin eskiden dalgakırana bayrak çekilirse bu, fırtına nedeniyle, gelen geminin demir atamadığına işaretti. O zamanlar sadece kürekli kayıklar vardı. Yolcular ve bagajları bu kayıklarla adaya geçiriliyordu" sözleriyle anlatıyor.
Kötü hava koşullarında eskiden ada sakinlerinin mahkûmlardan bir farkı kalmıyordu. Zira dış dünya ile ilişkileri haftalarca kesiliyordu.
Adadaki 50 mahkûmun çoğu bu binada kalıyor. Bunlar genelde, iyi halden dolayı cezasını çekmek için Gorgona'ya gönderilen hükümlüler. Yarı açık cezaevinde, hapishane kapıları akşam sekizden sabah altıya kadar kapalı kalıyor.
Gündüz ise çalışılıyor. Hükümlüler bir araçla 6 kilometrekarelik adada çeşitli işlere dağıtılıyor.
Çoğu, hapishaneye ait çiftliklerde çalışıyor. Koyunlara günde iki kez yem verilmesi ve onların sağılması gerekiyor. Bu işi üstlenenlerden biri, cinayetten 16 yıl hapis cezasına çarptırılmış bir mahkûm.
Mahkûmlardan Umberto Prinzi, “Dışarıda kendime bakacak durumda değildim. Gorgona'da en azından hayvanlara bakmayı öğrendim" diyor.
Onun karşısında süt sağan mahkûm ise tüm Avrupa'da tanınmış bir banka soyguncusu.

İstisna hapishane

Hükümlü Stanislau, "Sınırdışı edildim, ömür boyu hapis. Ne Fransa'ya ne başka bir Avrupa ülkesine geri dönmem yasak" diye konuşuyor.
Bu mahkûmların Gorgona'da ıslah edilmesi amaçlanıyor.
Umberto Prinzi, "Yaptığım kötülüğü hiç unutmayacağım. Buradaki işler yeniden toplum içine girmeme yardımcı olur belki. Ama ölen kişiyi ömür boyu içimde taşıyacağım" diyor.
Gorgona İtalyan hapishaneleri arasında bir istisna. Buradaki mahkûmlar yavru hayvanlara bakarken ana karadakiler kalabalık ve dar hapishanelerde kalıyor. Gorgona'daki ceza infaz modeli yok olma tehdidi ile karşı karşıya da olsa, hapishane yönetimi sahip oldukları ayrıcalıkların farkında.
Gorgona Hapishanesi Müdürü Maria Grazia Giampiccolo, "Biz dışarıdan sponsor arıyoruz. Örneğin buradaki mahkûmların ürettikleri ile ilgilenen Toskana'daki işletmeler arasından. Amaç masrafların hapishane yönetimi tarafından değil de özel firmalar tarafından karşılanması" diyor.
Ancak bunlar şimdilik gerçekleşmesi zor düşünceler gibi görünüyor...
Luisa da mahkûmların becerilerinden yararlanabiliyor. Örneğin televizyonu bozulduğunda. Sicilyalı Pietro'nun sabıkası bir hayli kabarık ama Luisa'ya göre o, Gorgona'da bozulan her şeyin tamir servisi...
Gorgona sakini Luisa Citti, "Ama kendisine bir kahveden başka bir şey ikram etmem yasak. Buna hapishane izin vermiyor. Yoksa bir daha bana göndermezler" diyor.

© Deutsche Welle Türkçe

DW/PZ/BD/BÖ/NH