Pozorište u Nemačkoj

Pozorište predstavlja blaženo sklonište za one koji svoje detinjstvo nose sa sobom i spremni su da se igraju celog života, rekao je Maks Rajnhart, osnivač pozorišne škole, danas Akademije pozorišne umetnosti "Ernst Buš" u Berlinu.

U doba Nemačke Demokratske Republike bio je to najprestižniji centar za obrazovanje glumaca i lutkara. Inače, gotovo da nigde drugde nema toliko pozorišnih kuća koje su pod patronatom države kao u Nemačkoj.

Oko 150 teatarskih kuća finasira se iz državnih kasa. Trećina od njih su pozorišne kuće u čijem sastavu se nalazi i opera, balet i dramski teatar.

Na stotine teatara i izvedbi, milioni posetilaca.

Pored toga u Nemačkoj postoji i oko 280 privatnih teatara različitih veličina, umetničkih pravaca i tradicije. Oko 35 miliona gledalaca svih starosnih doba godišnje posećuje oko 110 hiljada tetatarskih predstava i 7.000 koncerata.

Najmanji teatar u Nemačkoj je Theader u Kurfelzišen Frajnshajmu. Na scenu mogu da stanu četiri glumca u čijim kreacijama može da uživa oko dvadesetak gledalaca. Najveća pozorišnu scenu ima nemački Teatar u Berlinu sa 1.600 mesta i preko 300 predsatva ili Bavarska državna opera.

Uz to se održava oko 40 festivala, postoji i 150 tetara bez stalnog ansambla i oko 100 grupa oformljenih za nastupe po turnejama i veliki broj slobodnih pozorišnih grupa.

Plemstvo utemeljivač pozorišta u Nemačkoj

Nekadašnju mnogostruku tetarsku ponudu Nemačka može da zahvali svojoj istoriji. Najpre su postojala kneževska pozorišta koja su otvarana u dvorcima kao statusni simbol, a potom su i obrazovani građani teatar shvatili kao sredstvo identifikacije.

Dela poput Geteovog Fausta ili Bihnerovog Vojceka su nemačko pozorište dovele do središta nemačkog duhovnog života. Još početkom 20 stoleća bilo je lokalnih pozorišta i oko 2360 privatnih pozorišta.

Proizvod istorije

Vreme nacionalsocijalizma je unesrećilo nemačko pozorište, mnogi režiseri, dramatičari i glumci poput Maksa Rajnharta ili Bertolda Brehta morali su da beže iz zemlje zbog nacizma.

Novi izazov predstavljalo je ponovno ujedinjenje Nemačke, posebno je to bilo vidljivo u Berlinu. Mnoga, mahom istočnonemačka pozorišta, morala su da se bore za opstanak i preživljavanje.

Nove nagrade - novi ugled

Od 2007. godine nemački teatar ima svog Oskara. Faust se dodeljuje u devet kategorija, između ostalog za najbolje glumce i najbolju režiju.

Teatar godine je vrlo važan barometar za pozorišni život u Nemačkoj. Nagradu svake godine dodeljuje pozorišni časopis Teatar. Teatar godine 2007 je Talija teatar iz Hamburga.

autor: D. Anatahopulos

odg. urednik: N. Jakovljević