Upadli biskupi

- Rezygnacja biskupa ze stanowiska zdarza się częściej, niż by się mogło wydawać - mówi DW ksiądz Horst Hermann, emerytowany teolog i socjolog. Niektórzy tracą stanowisko przez alkoholizm, inni wskutek pozwu o ustalenie ojcostwa, jeszcze inni poprzez nieprawidłowości w finansach. W ciągu ostatnich dziesięciu lat więcej niż dwunastu duchownych straciło stanowisko biskupie. Na świecie jest 5 tysięcy biskupów.

Papież Franciszek mimo krótkiego sprawowania swojej funkcji odwołał już trzech biskupów: peruwiańskiego Guillermo Abanto Guzmana oraz dwóch biskupów ze Słowenii, Antona Stresa i Marjana Turnseka. Nie znaczy to jednak, że procedura jest łatwa, zaznacza Hermann.

- Zwykle prosi się biskupa, żeby sam zrezygnował - tak jest najprościej - mówi Hermann. Jeśli ten odmówi, sprawa robi się bardziej skomplikowana.

Spektakularne upadki

Niektóre przypadki są wyjątkowo spektakularne, mówi Hermann wskazując na biskupa warszawskiego Piotra Jareckiego, który musiał odejść w październiku 2012 r., po tym jak trafił do więzienia za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości. Głośny również był casus biskupa Augsburga Waltera Mixy, alkoholika, któremu zarzucono maltretowanie nieletnich i sprzeniewierzenie środków kościelnych. Tymczasem biskup Toowoomba w Australii William Martin Morris pożegnał się z urzędem za czysto kościelne wykroczenie: w publicznej wypowiedzi poparł ordynację kobiet na księży.

Biskupem zostaje się na całe życie

Rezygnacja biskupa nie oznacza równoczesnej utraty innych funkcji kościelnych.

- Taka jest specyfika prawa kościelnego i dogmatyki katolickiej - biskupem zostaje się na całe życie - tłumaczy Hermann. Wyświęcenie na biskupa jest sakramentem nieodwracalnym. Tak więc duchowni, którzy utracą stanowisko biskupie mogą np. nadal udzielać święceń.

Tebartz-van Elst nie ma wyboru, musi odejść

Bohater niedawnej afery, biskup Limburga Tebartz-van Elst obecnie przebywa w Rzymie i nie jest jasne, czy dojdzie do jego odwołania. Jeżeli duchowny nie odda dobrowolnie stanowiska, papieżowi może być trudno zawiesić go w obowiązkach, uważa Hermann. Nie zgadza się z tym Ingo Brueggenjungen, redaktor naczelny kolońskiej stacji Domradio: "[Papież] może koniec końców zrobić w kościele wszystko, co chce". Dla Bruggenjungena jest oczywiste, że Tebartz-van Elst odejdzie, w taki czy inny sposób.

- Biskup potrzebuje przede wszystkim zaufania. A on tego już nie ma. Dlatego Tebartz-van Elst nie ma innego wyjścia - mówi.

Günther Birkenstock / Anna Mierzwińska

red. odp.: Iwona D. Metzner