Niemiecka prasa: Soczi nie przyniesie Rosji zmiany na lepsze

„Stuttgarter Zeitung“ pisze: „Może rzeczywiście jest tak, że pięćdziesiąt dni przed rozpoczęciem zimowej olimpiady Putin ma dość międzynarodowej krytyki co do sposobu jego rządów. Może przed swoimi osobistymi igrzyskami Putinowi nie jest tak wszystko jedno, co myślą o nim inni. Putin rozeznał, że nie wystarczy ogłosić amnestii dla nieznanych. Wszystko jedno, czy wolnością mogą się cieszyć dwa tysiące czy dwadzieści tysięcy skazanych. Przy takiej okazji pojawiłoby się żądanie o więcej – do chwili, kiedy w kolejce są prominentni więźniowie. Żądanie takie Putin uprzedził”.

„Putin nie potrzebuje podczas igrzysk nowej fali protestów i przemocy na ulicach Moskwy” – komentuje „Hessische Niedersächsische Allgemeine” z Kassel – „Na scenie Soczi chce się prezentować jako świetlana postać w blasku medali i doskonałości władzy. Odmowy znanych i wpływowych gości przeszkadzają w równym stopniu jak międzynarodowa krytyka naruszania praw człowieka. Amnestia jest tym samym tylko taktycznym krokiem w samoinscenizacji, jaką obiecuje sobie po Soczi Putin. Amnestia ta nie wynika z nagłego zaakceptowania podstaw demokracji i państwa prawa. Po igrzyskach Putin będzie postępował tak jak dotąd: jako despota w szacie demokraty”.

W podobnym tonie komentuje wychodzący w Karlsruhe dziennik „Badische Neueste Nachrichten”: „Nawet właściwie nieugiętego Chodorkowskiego, który nigdy nie chciał ubiegać się o ułaskawienie, długi czas za kratkami skruszył. Zachód z niepokojem patrzy, jak rosyjski reżim tępi i poniża swoich obywateli. Soczi nie przyniesie Rosji zmiany na lepsze, tak jak nie przyniosły jej igrzyska olimpijskie w Chinach. Łaska prezydenta przetrwa tylko do lutego, tak długo, jak długo nie zgaśnie olimpijski znicz”.

Wulff dawno już nie nadawał się na prezydenta

W toczącym się w Hanowerze procesie byłego prezydenta Niemiec Christiana Wulffa, sędzia dał w czwartek (19.12) do zrozumienia, że sprawa może być umorzona. „Oldenburgische Volkszeitung“ konstatuje: „Czy prokuratura przesadziła, kiedy wszczynając przeciwko niemu postępowanie domagała się uchylenia immunitetu Wulffa, co doprowadziło w końcu do jego dymisji? Nie. Istniało wówczas wystarczająco poszlak. A Wulff własnym postępowaniem doprowadził do tego, że był coraz mniej wiarygodny. Wulff dawno już nie nadawał się na prezydenta. Ten wyrok już zapadł”.

Elżbieta Stasik

red. odp.: Bartosz Dudek