Kad mlade džihadistkinje u rat pođu

Tri devojke iz Sjedinjenih Američkih Država imale su pred sobom još pola puta u pravcu cilja koji je glasio Sirija i teritorije pod kontrolom pripadnika Islamske države. A onda je tinejdžerke starosne dobi od 15 do 17 godina na aerodromu u Frankfurtu zaustavila nemačka policija i vratila ih u SAD.

Drugim devojčicama iz Severne Amerike uspelo je da stignu do cilja. Među hiljadama dobrovoljaca, koji su se priključili terorističkim paravojnim trupama Islamske države, nalazi se mali broj žena, ali on stalno raste. Pre nekoliko meseci je pažnju izazvao slučaj 16-godišnje gimnazijalke iz Konstance. Ona je preko Turske ilegalno doputovala u jedan kamp za obuku u Siriji. Ketrin Braun, stručnjak sa londonskog koledža King, procenuje da je oko 200 žena iz Evrope otišlo u Siriju, priključivši se trupama Islamske države. Za takvu odluku postoji više razloga. "Islamska država nudi političku utopiju", kaže Braun za DW. "Vladavina IS se stilizira i pretvara u romantičnu priču. Udela u tome imaju i kritičke političke debate o islamu, nakon kojih se muslimani u Evropi osećaju izopštenim.“

Mnoge muškarce, ali i žene u rat vuče i avanturistički duh. Slično je bilo i za vreme građanskog rata u Španiji pre više od 75 godina. Pojedine muslimanke svesno žele da se angažuju za stvaranje tzv. kalifata. "Oni žele da budu deo nečeg novog, da budu majke države", pojašnjava Braun.

Ne osećaju se priznatim u društvu

Šef Ureda za zaštitu ustavnog poretka u pokrajini Severnoj Rajni Vestfaliji, Burkhard Frajer, procenjuje da se 25 žena iz ove nemačke pokrajine uputilo za Siriju. "Reč je o devojkama između 16 i 20 godina i sve one potiču iz imigrantskih porodica", kaže Frejer. I on smatra da postoji više razloga za radikalizaciju. Mlade devojke se najčešće ne osećaju priznate u društvu i nemaju orjentaciju, isto kao i mladići koji se radikalizuju. Uz to dolazi i jedna vrsta kulture protesta i želja da se distanciraju od sopstvene familije. "Postoje pojedinačni slučajevi, gde su devojke izjavile da u Siriji svojom verom i maramom ili burkom mogu puno bolje da žive nego u Nemačkoj", dodaje Frejer. Pri tome postoji romantična predstava o udaji za "lava", kako se u njihovim krugovima naziva mučenik, koji daje život za svoje ideale islamske države.

Mnoge mlade devojke su se radikalizovale preko interneta. One su namamljene video-snimcima, blogovima i sadržajima koje na društvene mreže stavljaju žene koje pomažu ratnike IS-a. Pored praktičnih saveta za preživljavanje u ratom zahvaćenim područjima, prisutna je i jaka propaganda. Strogi selafijski islam, kojem su se obavezali mladi dobrovoljci, oduševljeni Islamskom državom, ne ostavlja ženama puno slobodnog prostora. U takvom poimanju sveta i života one su svedene samo na dve uloge: žene jednog ratnika i majke. One u načelu nisu predviđene za odlazak u borbu. Ipak, neke od njih su involvirane u zločine ili se u najmanju ruku predstavljaju kao borkinje.

Braun u tom kontekstu pominje jednu lekarku iz Malezije, koja je na svom blogu napisala: Imam svoj stetoskop i kalašnjikov. Šta mi više od toga treba? Protekle sedmice je objavljena slika, na kojoj se jedna Francuskinja sa eksplozivom predstavlja kao atentator-samoubica.

IS-žene ne učestvuju u borbama

Šef Službe za zaštitu ustavnog poretka u Severnoj Rajni Vestfaliji kaže da žene ne učestvuju u borbenim akcijama. "One se koriste u svrhe nadgledanja i podrške muškarcima. Mnoge od njih tek na licu mesta uviđaju koliko su sputane, ali za povratak je obično kasno.“

To iskustvo su imale i dve mlade Austrijanke. Nakon šest meseci života u "Islamskoj državi" i nakon udaje za džihadiste, one su se javile prijateljima, jer nisu više mogle da podnesu prolivanje krvi. Pri tome su se ove mlade žene (16 i 17 godina) samo nekoliko meseci pre toga slikale u burkama i sa puškama u rukama, najavljujući kako žele da poginu za Alaha.

I za stručnjake Braun i Frajera ova radikalizacija nema puno zajedničkog sa verom, koliko sa politikom i protestom. "Jedan deo žena sa veoma malim predznanjem o islamu odlazi na put ", primećuje stručnjak sa King koledža. "Na snimcima se obavezno vide crne zastave, čuju uobičajeni slogani i pevanje. Ali ove mlade žene su malo ili nikako okupirani teorijom.“

Vaš komentar