Jan Błędowski - lider zespolu „Krzak“ i jego legendarne skrzypce

Jak daleko by nie sięgnął pamięcią - w jego życiu zawsze była muzyka.

"To była ciekawa historia" - mówi Jan Błędowski. Gdy miał cztery lata zobaczył w telewizji jak gra góralska kapela. Nie uszło to uwagi jego ojca. - "Z nadzieją w głosie zapytał czy podoba mi się jak oni grają i czy sam chciałbym grać tak jak ci górale. Oczywiście strasznie mi się podobało jak grali. Wtedy ojciec zadecydował, że pójdę do szkoły muzycznej i będę się uczył grać na skrzypcach" - wspomina Błędowski. Szczególnie trudno było mu z początku przywyknąć do dyscypliny, potrzebnej do nauki gry na instrumencie. -"Łzy płynęły często, koledzy grali na podwórku w piłkę, a ja musiałem ostro piłować skrzyneczkę. I to lata długie" - śmieje się.

Ćwiczył, występował z repertuarem klasycznym, ale zjadała go trema. Coraz bardziej zaczynała mu się podobać współczesna muzyka rockowa. Była oryginalna, na luzie, bez zadęcia. Błędowski zaczął grywać w różnych zespołach. Aż w końcu z kolegami założył w 1972 roku "Krzak"- jedną z najciekawszych i najbardziej oryginalnych grup rockowych lat 70-tych i 80-tych w Polsce. Zagrali niezliczoną ilość koncertów, ale nagrali tylko dwie płyty.

Emigracja do Niemiec

Po rozpadzie grupy „Krzak“ w 1983 roku Błędowski występował jeszcze z innymi zespołami. Grał m. in. z Czesławem Niemenem, SBB, Republiką i Ireneuszem Dudkiem.

Później - jak wspomina - sytuacja w Polsce zaczęła się pogarszać. "Nie dało się już wyżyć z grania muzyki" - opowiada. Dlatego wraz z całą rodziną, z żoną, i dwójką dzieci zdecydował się na emigrację.

Błędowski mieszka w Niemczech już ponad 20 lat. Na co dzień uczy gry na fortepianie.Wśród jego uczniów są osoby dorosłe, młodzież, a także 8-letni, niewidomy Tim, z którym Jan Błędowski szczególnie lubi pracować. Cierpliwie powtarza akordy, których Tim ma się nauczyć i odpytuje go z nut, które chłopiec czyta dzięki specjalnym arkuszom przygotowanym w języku Braille'a.

Na pytanie dlaczego nie uczy gry na skrzypcach, twierdzi, że chętnie prowadziłby warsztaty dla skrzypków jazzowych, ale takich jest jak na lekarstwo.

"Krzak" - reaktywacja

Próby i koncerty z reaktywowanym ponownie w 2006 roku zespołem "Krzak", lekcje muzyki i ukochane skrzypce – to treść życia Jana Błędowskiego. Ale ostatnio odkrył też inną, niemal pozbawioną dźwięków, pasję ... golf.

- “Bieganie po scenie to nie jest sport, który uspakaja do końca, a granie w golfa to jest coś wspaniałego" - mówi rozmarzony.

Tymczasem „Krzak” - legenda polskiego bluesa i rocka sprzed trzydziestu lat - przeżywa swój renesans na niemieckiej estradzie. Energia Jana Błędowskiego zdaje się zaprzeczać powszechnie znanemu zjawisku upływu czasu. Gdy tylko ma się okazję zobaczyć go na scenie, gdy energicznie biega, macha swą czupryna w takt muzyki i oczywiście gra na swych ukochanych skrzypcach, to nie można oprzeć się wrażeniu, że być może gra w golfa rzeczywiście go uspakaja i wycisza, ale gra na skrzypcach, dla równowagi, po prostu go uskrzydla.