فرصت اندک "مادران پیر تیانآنمن" برای رسیدن به عدالت
۱۳۹۳ خرداد ۱۴, چهارشنبه
"شو جو" هر شب با درد می‌خوابد و هر روز صبح با درد چشمانش را باز می‌کند. درد این مادر پیر تنها از سرطان پیشرفته کبد و روده نیست. او هنوز در رنج از دست دادن پسری است که ۲۵ سال پیش، چهارم ژوئن سال ۱۹۸۹ در تظاهرات میدان تیانآنمن شرکت کرده بود.
هزاران دانشجوی چینی ۱۵ آوریل سال ۱۹۸۹ در پی مرگ هو یائوبانگ، از رهبران اصلاح‌طلب حزب کمونیست چین به خیابانهای پکن آمدند.
آنها در گردهم‌آیی مسالمت‌آمیز خود علیه رشو‌ه‌خواری و امتیازات ویژه اعضای بلندمرتبه حزب کمونیست، خواستار اجرای اصلاحات پیشنهادی اصلاح‌طلبان شدند که با اعمال نفوذ مخالفان متوقف شده بود.
"وو شیانگ‌دونگ"، پسر شو جو یکی از این دانشجویان بود. تظاهرات مسالمت‌آمیز این دانشجویان ۵۰ روز تمام طول کشید. اما محافظه‌کاران حزب کمونیست در نهایت شب چهارم ژوئن با خشونت تمام به این اعتراضات پایان دادند.
شو جو آن شب جنازه پسرش را در بیمارستانی در پکن پیدا کرد.
"جانگ شان‌لیگ" نیز همان شب پسر نوزده‌ساله‌اش "وانگ نان" را از دست داد؛ پسری که می‌خواست با دوربین‌عکاسی‌اش تاریخ را ثبت کند.
جانگ شان‌لیگ می‌گوید ارتش حتی اجازه نداد که پسرش برای درمان به بیمارستان منتقل شود.
وانگ نان که دانش‌آموز سال آخر دبیرستان بود همان شب در حالی‌که گلوله‌ای به سرش اصابت کرده بود، در خیابان جان باخت.
انکار صدور دستور شلیک از سوی رهبران حزب کمونیست
مادران میدان تیانآنمن می‌گویند رنج از دست دادن فرزندانشان به آنها قدرت می‌دهد که به نبردشان تا رسیدن به عدالت ادامه دهند. آنها ربع قرن است که با نوشتن نامه‌های سرگشاده و بیانیه‌هایی خطاب به حزب کمونیست و سایر نهادهای حکومت چین خواستار روشن شدن حقایق هستند.
این مادران در ۲۵ سال گذشته بارها و بارها از کنگره خلق چین خواسته‌اند سکوت خود را بشکند، حقیقت را برملا کند، از قربانیان دلجویی و مسئولان حادثه را بازخواست کند.
حزب کمونیست چین که در تمام سال‌های گذشته از هیچ تلاشی برای فراموش شدن حادثه میدان تیانآنمن کوتاهی نکرده، گردهم‌آیی دانشجویان را حرکتی "ضد انقلابی و خشونت‌بار" می‌خواند.
رهبران حکومت چین ۲۵ سال پس از آن حادثه هنوز انکار می‌کنند که دستور شلیک به سوی غیرنظامیان و دانشجویان معترض را صادر کرده‌اند.
هیچ‌کس نیز به درستی نمیداند که شب چهارم ژوئن چند نفر در خیابانهای پکن جان خود را از دست دادند. منابع مستقل آمار قربانیان را از چند صد تا هزاران نفر ذکر می‌کنند. دولت چین در مقابل تنها مرگ ۳۶ نفر را تأیید می‌کند.
مادران تیانآنمن می‌گویند ۲۰۳ نفر را شناسایی کرده‌اند که در حوادث شب چهارم ژوئن جان خود را از دست دادند. رهبران چین که در ۲۵ سال گذشته در برابر خواست آنها سکوت کرده‌اند، می‌د‌انند که مادران میدان تیانآنمن اکنون همگی بالای ۷۰ سال سن دارند و فرصت چندانی برای ادامه نبرد تا رسیدن به عدالت ندارند.