تولید و قاچاق مواد مخدر در لبنان
۱۳۸۸ بهمن ۱۱, یکشنبه
از زمانی که گاوهای آمریکایی وارد دره‌ی بقاع شدند، حدود ۸ یا ۹ سال می‌گذرد. این کار با هدف ایجاد صنعت دامداری در این منطقه بوده است. در این زمینه یک بومی کشاورز به نام "حسین" به خبرنگار شبکه اول تلویزیون آلمان گفت: «افراد این منطقه اصلا از دامداری هیچ سررشته‌ای ندارند. ما شاهدانه می‌‌کاریم و در تجارت مواد مخدر هستیم. آن‌هم در طول نسل‌ها.»
سازمان توسعه‌و عمران آمریکایی US-AID تصور ایده‌آلی از فرستادن گاوها به دره‌ی بقاع داشته است. ولی دهقانان این منطقه نتوانستند با شغل دامداری خو بگیرند. میزان تولید شیر نیز به آن حدی نرسید که انتظارش می‌رفت. شبکه "المنار" وابسته به حزب‌الله شیعه‌ی لبنان آمریکایی‌ها را متهم می‌کند، گاوهای بیمار به دره بقاع فرستاده است.
فعالیت چندصدساله‌ی باندهای تولید و قاچاق مواد مخدر
بدین گونه در بر همان پاشنه‌ی سابق چرخید، یعنی: مواد مخدر به جای شیر. "حسین" که خانواده‌اش نسل در نسل در کار قاچاق مواد مخدر است و خود در کار سازماندهی انتقال حشیش از دره بقاع به بیروت است، می‌گوید: «این کار من است و بقیه‌اش به من مربوط نیست». در واقع این دیگران هستند که از بیروت مواد مخدر را از طریق دریا و زمین به خارج از مرزها، به ویژه کشورهای اروپایی می‌رسانند.
سرهنگ محمودی، رئیس مبارزه با مواد مخدر در پاسخ به پرسشی در این زمینه به لبخند می‌گوید: «بهتر است به این کار جنایت سازمان‌یافته نام بگذاریم». وی می‌‌‌افزاید که «تولید و قاچاق مواد مخدر صدها سال است که کار این باندها خانواده‌‌ای است و این کار در واقع در خون آنهاست».
سرزمین لبنانی‌های سرخ
در این زمینی که خاک آن سرخ‌رنگ است، بهترین کیفیت مواد مخدر از کشت شاهدانه عمل می‌آید. ولی با این حال زندگی در این منطقه‌ی فقرزده که در شمال دره‌ی بقاع و در سرحدات سوریه واقع است، بسیار دشوار است.
این منطقه بی‌آنکه بویی از عصر جدید برده باشد، همچنان دارای مناسبات بدوی درون ساختارهای اجتماعی اولیه است. در اینجا حرف اول را زمینداران بزرگ می‌زنند که در واقع همان سران خانواده‌هایی هستند که به طور سنتی باندهای تولید و قاچاق را تشکیل می‌دهند.
اینها باندهایی هستند مسلح به سلاح‌های سنگین و مجهز، از جمله خمپاره‌های ضدتانک. از حاکمیت دولت در این منطقه نشانی دیده نمی‌شود و در کنار تولید مواد مخدر، قاچاق اسلحه نیز از تجارت‌‌های پرسابقه‌ی این ناکجاآباد است. به همین دلیل نیروهای پلیس لبنان فقط با حمایت ارتش می‌توانند وارد این منطقه شوند و کارخانه‌های تولید مواد مخدر را نابود کنند.
میان باندهای خانوادگی همکاری‌هایی وجود دارد که اگر قواعد شکسته شود، خونریزی حتمی است. یک عضو این باندهای خانوادگی می‌گوید: «رقابت‌ها میان خانواده‌ها محدود نگه داشته می‌شود. رئیس‌ها با یکدیگر توافق و همکاری دارند ومرز یکدیگر را می‌شناسند. هر خانواده بازار خود را تغذیه می‌کند و اگر مرزها نگه داشته نشود، خونریزی خواهد شد».
قدرت سران باندها به شهرهای بزرگ نیز می‌رسد. با رشوه اطلاعات از هر دست خریداری می‌شود، از جمله درباره اطلاعات درونی پلیس مبارزه با مواد مخدر لبنان. باندهای مواد مخدر با پرداخت رشوه خود را نیز حفظ می‌کنند و هر کس آن را نپردازد، روزی دکانش تخته خواهد شد.
DK/SJ