1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آلمان ریاست دوره‌ای شورای امنیت را بر عهده گرفت

BK۱۳۹۱ شهریور ۱۱, شنبه

آلمان از روز شنبه (۱ سپتامبر/ ۱۱ شهریور) تا پایان ماه جاری میلادی رئیس شورای امنیت سازمان ملل است. این کشور در این مدت تعیین دستور کار و اداره‌ی نشست‌های مقتدرترین نهاد سازمان ملل را برعهده دارد.

https://p.dw.com/p/161vn
Innenansicht des Sicherheitsrates der Vereinten Nationen, aufgenommen am 13.07.2011 in New York (USA). Die Debatte dreht sich um das Thema "Empfehlung zur Aufnahme des Südsudan". Foto: Soeren Stache
UN-Sicherheitsrat in New Yorkعکس: picture-alliance/dpa

آلمان یکی از ده عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل است. این کشورها برای یک دوره دو ساله با پنج عضو دائم شورا (آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و بریتانیا) همکاری می‌کنند. دوره‌ی عضویت آلمان در شورای امنیت تا پایان سال ۲۰۱۲ ادامه خواهد داشت.

انزوای بیشتر سوریه، تقویت جایگاه اتحادیه عرب

در منشور سازمان ملل متحد مهمترین وظیفه‌ی شورای امنیت پاسداری از صلح و امنیت جهانی توصیف شده است. این شورا تنها نهادی است که می‌تواند تحریم‌های بین‌المللی علیه یک کشور را به تصویب برساند و در مورد اعزام نیروهای حافظ صلح یا دخالت نظامی در مناطق بحرانی تصمیم بگیرد.

گیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، می‌گوید تلاش برای منزوی‌تر کردن بیشتر حکومت بشار اسد، بهبود شرایط حفاظت از امنیت کودکان در کشورهای جنگ‌زده و توجه به پیامدهای مخرب تغییرات آب و هوا از مهمترین برنامه‌های آلمان در دوران یک ماهه ریاست بر شورای امنیت خواهد بود.

ارتقاء جایگاه بین‌المللی اتحادیه عرب نیز از دیگر برنامه‌هایی است که وستروله به آن اشاره کرده است. این اتحادیه از زمان آغاز جنبش‌های دموکراسی‌خواهی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، موسوم به "بهار عربی"، به نهادی تاثیرگذار و یکی از مهمترین شریکان سازمان ملل تبدیل شده است.

دیدار بان کی مون با اخضر ابراهیمی، نماینده جدید سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب برای حل بحران سوریه، در نیویورک
دیدار بان کی مون با اخضر ابراهیمی، نماینده جدید سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب برای حل بحران سوریه، در نیویورکعکس: picture-alliance/dpa

ترغیب چین و روسیه به فاصله گرفتن از دمشق

تلاش آلمان برای منزوی‌تر کردن سوریه بیشتر به ترغیب روسیه و چین برای فاصله گرفتن از دمشق معطوف است. این دو کشور که در کنار ایران مهم‌ترین حامیان رژیم بشار اسد و بزرگترین فروشندگان سلاح به دمشق محسوب می‌شوند تا کنون از تصویب قطعنامه‌های الزام‌آور علیه سوریه جلوگیری کرده‌اند.

پنج عضو دائم شورای امنیت می‌توانند با استفاده از "حق وتو" جلوی تصویب هر قطعنامه‌ای را بگیرند، حتا اگر قطعنامه از موافقت اکثریت اعضا برخودار باشد. روسیه و چین در ماه‌های گذشته با استفاده از این امکان مانع تصویب سه قطعنامه علیه سوریه شدند که اکثریت قاطع کشورهای عضو شورای امنیت به آنها رای مثبت داده بودند.

دیگر اعضای دائم شورا نیز در مواردی از این امتیاز استفاده کرده‌اند. تازه‌ترین نمونه، مخالفت آمریکا با عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل بود. آمریکا می‌گوید عضویت فلسطین مشروط به برقراری صلحی پایدار میان این کشور و اسرائیل است.

لحظه‌ی تاریخی دور اول ریاست آلمان

مجمع عمومی سازمان ملل پاییز هر سال پنج عضو جدید را برای حضور در شورای امنیت انتخاب می‌کند. آلمان تمایل دارد برای یک دوره دوساله‌ی دیگر نامزد حضور در شورای امنیت شود. ناظران با توجه به شمار زیاد کشورهای متقاضی احتمال موفقیت آلمان را بسیار اندک ارزیابی می‌کنند.

آلمان در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۱ نیز به مدت یک‌ماه ریاست شورای امنیت را برعهده داشت. یکی از رویدادهای مهم این دوره که وستروله آن را "لحظه‌ای تاریخی" خوانده ارائه‌ی تقاضای سودان جنوبی برای عضویت در سازمان ملل بود. پس از تصویب این درخواست در شورا و رای موافق اعضای مجمع عمومی پرچم سودان جنوبی به عنوان ۱۹۳مین کشور عضو سازمان ملل بر فراز مقر این نهاد افراشته شد.

آلمان، سومین تامین‌کننده بودجه سازمان ملل

ده عضو غیردائم، به ویژه رئیس شورای امنیت، می‌توانند در طرح مسائل مورد نظرشان در سطح بین‌المللی موثر باشند اما بدون موافقت (یا رای ممتنع) پنج عضو دائم هیچ تصمیمی گرفته نمی‌شود. شاید به همین دلیل است که پتر ویتینگ، سفیر آلمان در سازمان ملل، می‌گوید: «ما در مورد سوریه محکوم به بی‌عملی شده‌ایم.»

آلمان با پرداخت سالانه دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو، پس از ایالات متحده آمریکا و ژاپن، سومین تامین‌کننده اصلی بودجه‌ی سازمان ملل به شمار می‌رود. آلمان بارها خواستار اصلاح ساختار شورای امنیت و گسترش شمار اعضای دائم شده است.

این کشور همچنین معتقد است با توجه به تغییر اوضاع اقتصادی جهان و ارتقاء موقعیت کشورهایی چون هند و برزیل لازم است در مورد نحوه‌ی پرداخت حق‌عضویت‌ها تجدید نظر شود. این درخواست‌ها به ویژه تمایل آلمان برای دست یافتن به یک کرسی دائمی در شورای امنیت تا کنون به نتیجه‌ای نرسیده است.

پتر ویتینگ معتقد است، به رغم غیرقابل قبول دانستن برخی از مسائل در سازمان ملل باید پذیرفت که هیچ قالب بین‌المللی مشروع دیگری وجود ندارد که بتوان در آن به خواسته‌های متضاد کشورهای جهان رسیدگی کرد. او می‌افزاید به همین دلیل سازمان ملل نهادی است که نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد.