1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

فرانتس بکن‌باوئر، "قیصر" خبرساز (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰)

۱۳۸۹ خرداد ۲, یکشنبه

بکن‌باوئر نخستین آلمانی و دومین نفر در جهان (پس از ماریو زاگالوی برزیلی) است که هم به‌عنوان بازیکن و هم مربی قهرمان جهان شد. این ستاره‌ی آلمانی همواره خبرساز بوده است، چه در مستطیل سبز، چه در کنار آن و چه زندگی خصوصی‌اش.

https://p.dw.com/p/NOrG
فرانتس بکن‌باوئر
فرانتس بکن‌باوئرعکس: DW-TV

فرانتس بکن‌باوئر فوتبال را در سنین پایین آغاز کرد و به سرعت هم به شهرت رسید. وی در پیراهن تیم‌های باشگاهی آلمان ۵ بار قهرمانی بوندس‌لیگا را جشن گرفت. "قیصر"، آن‌طور که هواداران بکن‌باوئر می‌خوانندش، دوران طلایی خود در سطح باشگاهی را در تیم بایرن مونیخ تجربه کرد. وی در سپتامبر ۱۹۶۶ برای نخستین بار با پیراهن تیم ملی آلمان به زمین رفت.

(گالری عکس: سرمربیان تیم ملی آلمان از ابتدا تا کنون)

بکن‌باوئر دو بار به‌عنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد و در پایان دوران بازی (۱۹۷۷) با قراردادی ۳ ساله به تیم "کوسموس" نیویورک پیوست. بکن‌باوئر در این تیم در کنار پله قرار گرفت و رابطه‌ی این دو بازیکن بزرگ در مدت کوتاهی تبدیل به یک دوستی صمیمی شد. این بازیکن آلمانی در طول سه سال حضور در لیگ آمریکای شمالی، سه بار قهرمان باشگاه‌های این کشور شد.

۱۹۶۶ نخستین حضور فرانتس بکن‌باوئر در جام جهانی بود. بازیکنان تیم ملی فوتبال آلمان در این سال و علیرغم گل تاریخی "قیصر"، در ورزشگاه "ویمبلی" لندن ۴ بر ۲ در برابر انگلیس میزبان مغلوب و دوم شدند. شاگردان هلموت شون در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک نیز به ایتالیا باختند و بر سکوی سوم ایستادند.

فرانتس بکن‌باوئر بزرگترین تجربه زندگی خود در دنیای فوتبال ملی را، هم‌چون بسیاری دیگر از هم‌تیمی‌هایش، در سال ۱۹۷۴ جشن گرفت؛ هنگامی که تیم آلمان در دیدار فینال خانگی، هلند را ۲ بر یک مغلوب کرد و قهرمان جهان شد.

جشن بکن‌باوئر (دوم از چپ) با ملی‌پوشان آلمان از کسب عنوان قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰
جشن بکن‌باوئر (دوم از چپ) با ملی‌پوشان آلمان از کسب عنوان قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰عکس: picture-alliance/dpa

"قیصر" دو سال پس از خداحافظی با مستطیل سبز، در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۴ به سرمربیگری تیم ملی فوتبال آلمان فرا خوانده شد. او مدرک مربیگری نداشت و فدراسیون فوتبال آلمان برای رفع این مشکل اعلام کرد که بکن‌باوئر رئیس تیم ملی است. بکن‌باوئر در پاسخ به انتقادهایی که به این موضوع می‌شد، می‌گفت: «مدرسان فوتبال چه چیزی می‌خواهند به من بیاموزند؟»

این فوتبالیست موفق در نخستین تجربه‌ی جام جهانی در کسوت سرمربی، آلمان را به نایب‌قهرمانی ۱۹۸۶ مکزیک رساند. ۴ سال بعد اما شاگردان "قیصر" شکست جام پیشین را جبران کردند و با پیروزی بر آرژانتین در فینال، در ایتالیا قهرمان جهان شدند.

فرانتس بکن‌باوئر پس از موفقیت سال ۱۹۹۰ از سرمربیگری تیم ملی کناره گرفت و جای خود را به برتی فوگتس داد. بکن باوئر در سال‌های پس از آن از جمله هدایت باشگاه فرانسوی مارسی و بایرن مونیخ آلمان را بر عهده گرفت.

"قیصر" مدیریت ورزشی، فعالیت در عرصه‌ی اقتصادی و مقاله‌نویسی را نیز تجربه کرده است. یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های مدیریتی او که بارها در آلمان و دنیا مورد ستایش قرار گرفت، برگزاری شایسته و موفق جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بود.

او بارها نیز در زندگی خصوصی‌اش سوژه‌ی نشریه‌های "زرد" شد: از اولین باری که در ۱۶ سالگی و در پی رابطه با دوست‌دخترش پدر شد، تا ۳ باری که رسانه‌ها خبر ازداوج‌اش را منتشر کردند.

فرانتس بکن‌باوئر در سپتامبر ۲۰۰۴ در زوریخ نشان لیاقت قرن را از سوی فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) دریافت کرد؛ یک سال بعد هم جایزه‌ی "هزاره‌ی رسانه‌ها و مطبوعات" (Millenium Bambi) به او اعطا شد. این پنجمین "غزال طلایی"ای بود که "قیصر" در دوران فعالیت ورزشی خود گرفت.

بکن‌باوئر پس از دریافت انواع نشان‌ها و جایزه‌های دولتی و محلی و ورزشی و رسانه‌ای، سرانجام در نوامبر ۲۰۰۹ از سمت خود به‌عنوان مدیر باشگاه بایرن مونیخ کناره گرفت. او اکنون مدیریت افتخاری این باشگاه را بر عهده دارد.

کارنامه فرانتس بکن‌باوئر در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان در یک نگاه:

۶۶ بازی / ۳۴ برد / ۲۰ تساوی / ۱۲ شکست / نایب‌قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ و قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰

PB/SA