Εκπαίδευση για αντιμετώπιση καταστροφών

Κάπου στη Βαλτική κοντά στις ακτές στο Ελσίνκι. Εδώ έγινε πριν από λίγες ημέρες μια από τις μεγαλύτερες ασκήσεις προσομοίωσης, σύμφωνα με την οποία μια μεγάλη πετρελαιοκηλίδα χύθηκε στη θάλασσα. Στην άσκηση πήραν μέρος 50 ειδικά πλοία. Το σενάριο προέβλεπε, ανάμεσα στο Ελσίνκι και στο Ταλίν, να βρίσκεται ένα μεγάλο τάνκερ, το οποίο θα προσέκρουε με ένα άλλο πλοίο. Από την πρόσκρουση θα χύνονταν στη θάλασσα 15.000 τόνοι αργού πετρελαίου. Η τεράστια πετρελαιοκηλίδα θα αρχίζε να μετακινείται αργά προς την κατεύθυνση των φιλανδικών ακτών. Ένα δυστύχημα, το οποίο κάθε άλλο παρά απίθανο είναι, όπως λέει ο Μπερντ Στετ από τη σουηδική ακτοφυλακή.

«Τα τάνκερ αποτελούν ένα μεγάλο παράγοντα κινδύνου, διότι στη Βαλτική οι οδικές οδοί είναι πολύ περιορισμένες και υπάρχουν πολλά στενά περάσματα. Εκτός αυτού, έχει αυξηθεί παρά πολύ η κίνηση. Υπολογίζουμε πως το χρόνο, κατά μέσο όρο περνάνε 20.000 τάνκερ. Και τα πλοία γίνονται όλο και πιο μεγάλα.»

Στη Βαλτική πάντως μέχρι τώρα τα δυστυχήματα με πετρελαιοκηλίδες δεν ήταν πολλά, οι πιθανότητες όμως αυξάνονται, εκτιμούν οι ειδικοί. Για το λόγο αυτό γίνονται και οι ασκήσεις αντιμετώπισης της καταστροφής. Φυσικά δεν χρησιμοποιούν πραγματικό πετρέλαιο για να δημιουργηθεί η πετρελαιοκηλίδα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ επικίνδυνο για το περιβάλλον.

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι ο συντονισμός

Δυο πλοία ξετυλίγουν μια μεγάλη επιφάνεια από καουτσούκ. Πρόκειται για ένα τεχνητό εμπόδιο απέναντι στην πετρελαιοκηλίδα, το οποίο υποτίθεται πως θα πρέπει να παρεμποδίσει την έλευση της πετρελαιοκηλίδας σε ένα ακατοίκητο νησί. Ο Μάρκου Ρισάνεν, αρχηγός των επιχειρήσεων διάσωσης της πυροσβεστικής στο Ελσίνκι, λέει σχετικά:

«Όπως βλέπετε απαιτούνται μεγάλα και βαριά πλοία για να ξεδιπλώσουν αυτό το τεχνητό εμπόδιο και να το κάνουν να πάρει τη σωστή θέση. Είναι απαραίτητα αυτά τα πλοία ώστε να μετακινήσουν το τεχνητό εμπόδιο όταν αλλάζει ο άνεμος και υπάρχει κίνδυνος να παρασύρει την πετρελαιοκηλίδα προς άλλη κατεύθυνση».

Τα πλοία έχουν και την τεχνική υποστήριξη του Πανεπιστημίου στο Ελσίνκι. Ο καθηγητής Σακάρι Κουίκα με τους συναδέλφους του έχουν αναπτύξει ένα πρόγραμμα, το οποίο μπορεί να προβλέπει προς τα πού θα κινείται η πετρελαιοκηλίδα τις επόμενες ώρες.

Το πιο απαιτητικό κομμάτι πάντως της αντιμετώπισης της συγκεκριμένης καταστροφής, είναι ο αποτελεσματικός συντονισμός των πολλών και διαφορετικών πλοίων με τις δυνάμεις που επιχειρούν. Περίπου 500 άνθρωποι, σχεδόν τριάντα πλοία, δύο ελικόπτερα και καμιά δεκαριά διαφορετικές υπηρεσίες πρέπει να φέρουν εις πέρας την ούτως ή άλλως πολύ δύσκολη αποστολή.  

Farnk Grotelüschen / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη