1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نامه عدالتخواهانه بیش از صد روزنامه‌نگار ایرانی

SJ۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۴, یکشنبه

۱۲۶ روزنامه‌نگار ایرانی در نامه‌ای به روسای قوه مقننه و قضائیه ضمن انتقاد از بی‌حرمتی‌ها و تعرض‌ها نسبت به اهل قلم در ایران خواستار آزادی روزنامه‌نگاران زندانی، اعمال قانون و اجرای عدالت در مورد آنان شدند.

https://p.dw.com/p/14uhr
عکس: Vladimir Voronin - Fotolia.com

بیش از صد روزنامه‌نگار ایرانی در نامه خود به روسای قوه مقننه و قضائیه از موارد بی‌عدالتی و بی‌حرمتی نسبت به روزنامه‌نگاران یاد کرده‌اند. آنان متذکر شده‌اند که «در زمانی که متهم به بازداشتگاه غیرقانونی کهریزک ارتقا می‌گیرد و قوای شما چشم بر اتهامات او می‌بندد، روزنامه‌نگاران ایرانی یکی بعد از دیگری راهی زندان‌ها می‌شوند، به آنان ناسزا می‌گویند و حتی تعرض فیزیکی می‌کنند.»

ایران پس از چین و اریتره سومین زندان بزرگ روزنامه‌نگاران در جهان است. ۳۰ روزنامه‌نگار و ۱۸ وب‌نگار در زندان، حداقل ۵ روزنامه‌نگار ممنوع‌القلم و ده‌ها تن زیر احکام سنگین هستند. ۲۸ نفر هم در سال گذشته مجبور به ترک ایران شده‌اند.

در این نامه امضا کنندگان به آخرین موارد فشار بر اهل قلم اشاره کرده‌اند و نوشته‌اند که، مهسا امر آبادی و رضا انصاری راد برای گذراندن حبس راهی زندان شده‌اند، در مجلس شورای اسلامی سعید شمس، خبرنگار هفته نامه آسمان از سوی یک نماینده مجلس مورد حمله و فحاشی قرار گرفته و محمود شکرابه کاریکاتوریست اراکی تنها به علت طراحی تصویر یکی از نمایندگان مجلس به ۲۵ ضربه شلاق محکوم شده است.

این روزنامه نگاران با تکیه بر "مسئولیت قانونی" روسای قوه قضائیه و مقننه «از یک سو در برابر ملت ایران و از سوی دیگر در برابر فرشته چشم بسته عدالت» این پرسش را مطرح کرده‌اند که «اگر متهم اول پرونده کهریزک که به گفته بالاترین مقام جمهوری اسلامی، آبروی نظام را در خطر قرار داده، مستحق ارتقا مقام است، با کدام استدلال کاریکاتوریستی تنها به جرم کشیدن چند خط بر روی کاغذ، باید محکوم به تحمل ۲۵ ضربه شلاق شود؟»

«روزنامه‌نگاران در بند، مجرمان پرونده اختلاس آزاد»

در این نامه هم‌چنین آمده است که اگر فعالیت متهمان و مجرمان اصلی پرونده‌های اختلاس میلیاردی،«اقدام علیه امنیت ملی» و «تشویش اذهان عمومی» تلقی نمی‌شود و آنان حق دارند آزادانه به فعالیت و زندگی های اشرافی خود ادامه دهند، دستگیری روزنامه‌نگاران تنها به جرم نوشتن، براساس کدام قانون عرفی و شرعی صورت می‌گیرد و فعالیت حرفه‌ای آنها اقدام علیه امنیت ملی تلقی می‌شود؟

در ادامه روزنامه‌نگاران امضا‌کننده این نامه به شرایط دشوار همکاران خود در زندان و موارد توهین و فحاشی نسبت به کار روزنامه‌نگاران اشاره کرده‌اند.

بر اساس آمار منتشر شده در سایت سازمان "گزارشگران بدون مرز" از آوریل ۲۰۱۱ (فروردین ۱۳۹۰) تا کنون ۹ روزنامه‌‌نگار در ایران دستگیر شده‌اند. محمد سلیمانی‌نیا، احمدرضا احمدپور و رضا انتصاری نیز ۳ فعال وب هستند که در این مدت به زندان رفته‌اند.

دهم اردیبهشت، ماهنامه نسیم بیداری به صاحب امتیازی محمد مهدی طباطبایی به مدت دو ماه توقیف شد. این ماهنامه در آخرین شماره خود مصاحبه‌ای از محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق ایران را منتشر کرده بود.

وزارت ارشاد در نامه توقیف این نشریه، علت توقیف را "تخلف از مصوبات شورای عالی امنیت ملی" عنوان کرده بود، نهادی که قانونا به منظور تصمیم‌گیری درباره مسائل کلانی تشکیل شده که به امنیت ملی ایران مربوط می‌شوند.

ایران «بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران»

در نامه عدالتخواهانه ۱۲۶ روزنامه‌نگار به تصویر جمهوری اسلامی به عنوان «بزرگ‌ترین زندان روزنامه نگاران» در گزارش‌های مراجع بین المللی اشاره شده و امضاکنندگان روسای قوای مقننه و قضائیه را مورد پرسش قرار داده‌اند که «آیا این تصویر شما را نمی‌آزارد؟ رواست که قانون‌گذار باشید و جامه قضا بر تن داشته باشید اما حتی بر قانونی که خود نوشته و قضایی که خود مجری آن هستید، چشم فروبندید؟»

روزنامه‌نگاران در پایان نامه‌خود از روسای دو قوه مقننه و قضائیه خواسته‌اند که در حیطه قدرت خود برای اعمال قانون و اجرای عدالت کوشا باشند. آنان خواستار توقف اجرای احکام شلاق، پایان نهادن بر همه بی‌قانونی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و بی‌حرمتی‌ها به اهل قلم و اجرای قانون شده‌اند.

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه