AfD, ο εκ δεξιών πονοκέφαλος της Μέρκελ

Οι περιφερειακές εκλογές στα κρατίδια της Θουριγγίας και του Βρανδεμβούργου στη Γερμανία μονοπωλούν το ενδιαφέρον του γερμανικού τύπου. Βασικό αντικείμενο σχολιασμού οι εκλογικές επιτυχίες του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος Εναλλακτική Επιλογή για τη Γερμανία (AfD), το οποίο απέσπασε και στα δυο κρατίδια διψήφια ποσοστά.

Προσποιητή η χαλαρότητα CDU/CSU;

Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Η γερμανική εσωτερική πολιτική (…) αποκτά και πάλι ζωντάνια. Οι περιφερειακές εκλογές, προσφάτως στη Σαξονία, και τώρα σε Θουριγγία και Βρανδεμβούργο διακόπτουν την πολιτική απάθεια για δύο λόγους. Πρώτον, ένα νέο κόμμα που βρίσκεται στα δεξιά Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) σημειώνει τεράστια επιτυχία. Πρόκειται για την Εναλλακτική Επιλογή για τη Γερμανία. Αυτό θα προκαλέσει συζητήσεις στη Χριστιανική Ένωση, καθώς η χαλαρότητα που επιδεικνύει είναι προσποιητή. Δεύτερον, η Αριστερά έχει σταθεροποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί πλέον να ελπίζει ότι θα εκλέξει δικό της πρωθυπουργό στη Θουριγγία, σε περίπτωση βέβαια που οι Σοσιαλδημοκράτες τους στηρίξουν. Αυτό αναγκάζει τους Σοσιαλδημοκράτες να ξεκαθαρίσουν επιτέλους τη σχέση τους με την αριστερά».

Στο θέμα αναφέρεται και η ελβετική Neue Zürcher Zeitung: «To AfD υπόσχεται με λαϊκίστικο τρόπο απλές απαντήσεις σε δύσκολα προβλήματα, προκαλώντας πονοκέφαλο όχι μόνον στην ένωση των χριστιανικών κομμάτων. Στον αντίποδα οι Φιλελεύθεροι εξαφανίζονται από δυο ακόμη τοπικά κοινοβούλια. Το μέλλον των γερμανών Φιλελευθέρων είναι πιο αβέβαιο παρά ποτέ. Κατά περίεργο τρόπο δεν ζημίωσε το AfD το γεγονός ότι το κεντρικό της θέμα, η απόρριψη της πολιτικής ευρωδιάσωσης δεν παίζει πλέον κανέναν ρόλο στις δημόσιες συζητήσεις. Xριστιανοδημοκράτες / Χριστιανοκοινωνιστές απέφευγαν μέχρι πρότινος τη συζήτηση περί τυχόν συνεργασίας. Σε περίπτωση όμως που συνεχιστεί η πορεία νίκης του νέου κόμματος, δύσκολα θα μπορέσουν να κρατήσουν αυτή τη γραμμή».

«Να αποσαφηνιστούν οι στόχοι του πολέμου»

Τη μάχη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους σχολιάζει η γαλλική Liberation: «Το Ισλαμικό Κράτος είναι αναμφίβολα η πιο εύπορη τρομοκρατική οργάνωση στην ιστορία. Ο πόλεμος εναντίον του ισχυρού αυτού εχθρού θα διαρκέσει πολύ και θα είναι δύσκολος. Η νίκη δεν θα είναι απλή υπόθεση. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη και μαχητικά F15 δεν θα είναι αρκετά για να ηττηθούν αυτοί οι μαχητές, οι οποίοι κρύβονται στις τάξεις των πολιτών που συχνά και τους στηρίζουν. (…) Είναι οι Φρανσουά Ολάντ και Μπαράκ Ομπάμα πράγματι έτοιμοι να τα βάλουν με τον δικτάτορα στη Δαμασκό, τον Μπασάρ αλ Άσαντ (…); Στη διάσκεψη που έχει καλέσει ο Ολάντ θα πρέπει οπωσδήποτε να αποσαφηνιστούν οι στόχοι του πολέμου της συμμαχίας».

Η αυστριακή Die Presse: «Ενδιαφέρον έχουν τώρα όχι οι φραστικές αντιδράσεις πολιτικών της Δύσης (…) αλλά οι αντιδράσεις των εκπροσώπων του Ισλάμ. Ή καλύτερα, θα είχαν ενδιαφέρον. Θα ανέμενε κανείς ένα κύμα αντιδράσεων και αποστασιοποίησης (…). Όχι επειδή βαραίνει τους μουσουλμάνους κάποια συλλογική ευθύνη -ο ισχυρισμός αυτός θα ήταν παράλογος- αλλά επειδή οι εγκληματίες του IS επικαλούνται τον ίδιο προφήτη, επειδή στηρίζονται στο ίδιο ιερό βιβλίο που έχουν και οι φιλειρηνικοί μουσουλμάνοι».

Μια νίκη για τη δημοκρατία

Στο επικείμενο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας αναφέρεται η βρετανική Independent: «Ανεξάρτητα από την έκβαση του δημοψηφίσματος, το ήμισυ περίπου των Σκωτσέζων θα γνωρίσουν μια πικρή απογοήτευση. Ακόμη και σε περίπτωση όμως ενός ‘ναι' υπέρ της ανεξαρτησίας, το θέμα δεν θα θεωρηθεί λήξαν για τους ενωτικούς. Δεδομένων των παθών που προκάλεσε η συζήτηση περί ανεξαρτησίας, η εκλογική συμμετοχή αναμένεται να είναι εξαιρετικά μεγάλη. Ο προεκλογικός αγώνας ξύπνησε τους Σκωτσέζους, ενθαρρύνοντάς τους να αναλάβουν ευθύνες για το μέλλον τους. Αυτό συνιστά μια μεγάλη νίκη για τη δημοκρατία».

Για το ίδιο θέμα η ισπανική El Pais: «Η περίπτωση της Σκωτίας είναι μοναδική στην Ευρώπη, όπως υπογράμμισε κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ο ηγέτης της ανεξαρτησίας, ο σκωτσέζος πρωθυπουργός Άλεξ Σάλμοντ. Ο ίδιος απέρριψε οποιαδήποτε σύγκριση με τις αντίστοιχες προσπάθειες της Καταλονίας. (…) Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η παλαιότερη κοινοβουλευτική δημοκρατία του κόσμου. Διεξήγε τώρα μια πολιτική συζήτηση με ιδέες και πρωτοβουλίες, με ανταλλαγή απόψεων και με λεπτομερείς εξηγήσεις. Η απόφαση βρίσκεται τώρα στα χέρια των Σκωτσέζων και της μοναδικότητάς τους. Όλα αυτά στο πλαίσιο μιας νόμιμης διαδικασίας, σε αντίθεση με όσα προτείνουν ορισμένοι από τους ηγέτες της καταλανικής ανεξαρτησίας».

Κώστας Συμεωνίδης