1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

غلامحسین مظلومی، "آقای گل فوتبال ایران" درگذشت

KG۱۳۹۳ آبان ۲۸, چهارشنبه

غلامحسین مظلومی، چهره سرشناس فوتبال ایران، در ۶۵سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت. مظلومی با داشتن رکورد ۳۷ گل در ۴۸ بازی ملی به مدت ۱۵ سال بهترین گلزن فوتبال ایران به شمار می‌رفت.

https://p.dw.com/p/1Dq40
عکس: Mehr

غلامحسین مظلومی، مهاجم پیشین تیم ملی ایران و باشگاه "تاج" (از زمان انقلاب "استقلال")، که در دو سال اخیر از بیماری سرطان رنج می‌برد، امروز چهارشنبه (۲۸ آبان / ۱۹ نوامبر) در ۶۵ سالگی درگذشت.

مظلومی از بزرگترین مهاجمان تاریخ فوتبال ایران به شمار می‌رود. او رکورد استثنایی ۳۷ گل در ۴۸ بازی ملی را ثبت کرده و به همین دلیل به مدت پانزده سال بهترین گلزن فوتبال ایران محسوب می‌شد.

حمیدرضا صدر در یادداشتی به مناسبت درگذشت غلامحسین مظلومی که در خبرآنلاین منتشر شده از او به عنوان "یکی از بهترین گلزن‌های عصر خود" و "مهاجم انکارناپذیر نوک تاج" یاد می‌کند، "با گل‌های پرشمار که ضربه‌هایش هم آمیخته به قدرت بودند و هم زیرکی".

مظلومی متولد سال ۱۳۲۸ در آبادان بود. او در سال ۱۳۴۷ در حالی که هنوز دانش‌آموز بود به تیم "تاج" پیوست و در مجموع به مدت ۹ سال برای این تیم بازی کرد.

مظلومی به همراه تیم ملی جوانان در بازی‌های ۱۹۶۹ تایلند لقب "آقای گل" را با ثمر رساندن ۶ گل به خود اختصاص داد. او همچنین در سال ۱۹۷۱ در بازی‌های جوانان آسیا برابر فیلیپین با زدن ۵ گل نشان داد که عنوان "آقای گل" برازنده اوست.

او به دلیل ضربه‌های سر استثنایی‌اش به "سرطلایی" فوتبال ایران نیز مشهور بود.

مظلومی یکی از معدود فوتبالیست‌های ایرانی بود که در رقابت‌های المپیک موفق به گلزنی شد. او گل برتری تیم ملی ایران برابر کوبا را در المپیک ۱۹۷۶ به ثمر رساند.

او همچنین در سال ۱۹۷۴ در بازی‌های آسیایی تهران با زدن ۵ گل لقب "بهترین گلزن آسیا" را به دست آورد.

به نوشته حمیدرضا صدر، غلامحسین مظلومی "مرد دیدارهای بین‌المللی هم به شمار می‌رفت و مایه تاسف است فقط فیلم دو گلی که او به کره جنوبی در دیارهای آسیایی ۱۹۷۴ زده بر جای مانده است".

مظلومی در سی سالگی به دلیل مصدومیت به هنگام بازی فوتبال و در اوج دوران درخشش خود فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذشت.

حمیدرضا صدر در یادداشت خود در خبرآنلاین خاطراتی را در این زمینه نقل می‌کند: «وقتی دیدارهای مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ آغاز شد او بهترین گلزن نوک حمله ما بشمار می‌رفت. در نخستین دیدار که با سه گل عربستان را در ریاض خرد کردیم، دو گل از سه گل ما را او زد. هنوز می‌توانیم تصویری که سنگر عربستان را فتح کرده و به سوی نیمکت کنار زمین می‌دود به یاد آوریم. نیمکتی که حشمت مهاجرانی، اصغر شرفی و پرویز قلیچ‌خانی برایش دست می‌زنند و غلامحسین مظلومی سبکبالانه به سوی‌شان می‌دود. ولی آن روز آخرین نقطه اوج زندگی حرفه‌ای‌اش هم بود. کمی بعد مصدوم شد و از همراهی تیم در ادامه دیدارهای مقدماتی بازماند. نتوانست در جام جهانی ۱۹۷۸ که عصاره فوتبال دهه ۱۳۵۰ ایران بود به میدان رود، در حالی که یکی از مردان کلیدی آن فوتبال در آن عصر بشمار می رفت و حضورش - اگر همان غلامحسین مظلومی بود که می‌شناختیم - نیش زهردارتری به مهاجمان‌مان می‌بخشید که نبخشید.»

در کارنامه فعالیت‌های غلامحسین مظلومی از سال ۱۳۶۷ مربیگری فوتبال ثبت شده است و اینکه او پس از تحصیل رشته مربیگری فوتبال از جمله در انگلیس سرمربی تیم‌های فوتبال مختلف چون استقلال، امید ایران، استقلال اهواز لیگ آزادگان، شهرداری کرمان بود.

به گزارش خبر آنلاین، جواد نکونام، کاپیتان فوتبال ایران، پس از شنیدن خبر درگذشت غلامحسین مظلومی ضمن ابراز غم خود و تسلیت به "فوتبالی‌ها و خانواده مظلومی" گفته است: «غلامحسین مظلومی یک چهره ملی برای ما بود. غلامحسین خان هیچ وقت به حقش نرسید.»

"غلامحسین مظلومی ژست ملی پوش‌های امروز را نمی‌گرفت" • گفت‌و‌گو با رسول کربکندی

غلامحسین مظلومی در بستر بیماری
غلامحسین مظلومی در بستر بیماریعکس: Mehr