1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حضور ایران در کنفرانس سوریه، راهگشا یا مشکل‌ساز؟ • گفت‌وگو

SA۱۳۹۲ دی ۳۰, دوشنبه

دبیرکل سازمان ملل از جمهوری اسلامی برای شرکت در کنفرانس سوریه، موسوم به ژنو ۲ دعوت کرد. گفت‌وگویی با حبیب حسینی‌فرد، صاحب‌نظر مسایل سوریه درباره اهمیت حضور تهران در این کنفرانس و چشم‌انداز موفقیت ژنو ۲.

https://p.dw.com/p/1Athx

در هفته‌های گذشته زمزمه‌های مخالفت‌آمیز آمریکا با حضور ایران در کنفرانس سوریه، موسوم به ژنو ۲ مطرح بود. در آستانه برگزاری این کنفرانس مهم اما بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل از ایران برای شرکت در این کنفرانس دعوت کرد.

آقای بان در پی تماس‌هایی که در روزهای گذشته با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی داشته، بر این باور است که تهران از نتایج نشست ژنو یک حمایت می‌کند، امری که آمریکا آن را شرطی تعیین‌کننده برای حضور ایران می‌داند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پی دعوت سازمان ملل از ایران برای شرکت در ژنو ۲ تصریح کرد که جمهوری اسلامی در شرایطی می‌تواند در این کنفرانس شرکت کند که صراحتاً حمایت خود از تصمیمات کنفرانس ژنو یک را اعلام کند.

حبیب حسینی‌فرد، صاحب‌نظر در مسایل سوریه و خاورمیانه تصمیمات کنفرانس ژنو ۱ را تفسیرپذیر می‌داند، به ویژه در آن مواردی که به کنارگیری کامل بشار اسد از قدرت مربوط می‌شود. به اعتقاد وی پیشرفت‌هایی که در مذاکرات هسته‌ای با ایران صورت گرفته و برخی تحولات درخود سوریه و منطقه، در دعوت شدن ایران به این کنفرانس تأثیرگذار بوده و حضور مقامات جمهوری اسلامی در ژنو ۲ نیز در نهایت اجتناب‌ناپذیر است.

اپوزیسیون سوریه بعد از اعلام خبر دعوت شدن ایران به کنفرانس تهدید کرد که از حضور در ژنو ۲ خودداری می‌کند. سپس یکی از سخنگویان ائتلاف ملی سوریه این تهدید را تعدیل کرد و گفت که اپوزیسیون تنها زمانی با حضور هیات ایرانی در این کنفرانس موافق خواهد بود که جمهوری اسلامی تمامی مشاوران نظامی و نیروهای مسلح خود را از سوریه خارج کند و همچنین اینکه تهران موافقت خود را با تشکیل یک دولت انتقالی اعلام کند.

حبیب حسینی‌فرد در بخشی از این گفت‌وگوی تحلیلی به نقش و خواست‌های اپوزیسین سوریه در کنفرانس ژنو ۲ و همچنین موضع آن در قبال حضور ایران در این کنفرانس می‌پردازد. رویکرد آلمان و مقامات آلمانی به نقش ایران در حل بحران سوریه از دیگر موضوعات این گفت‌وگوی تحلیلی است.