حسن روشن: بدرفتاری با قهرمانان ملی در ایران امری عادی است
۱۳۹۱ مهر ۷, جمعه
بشنوید: گفت‌وگو با حسن روشن، پیشکسوت فوتبال ایران
با درود بر آقای حسن روشن پیشکسوت فوتبال ایران. آقای روشن پس از باخت تیم ملی فوتبال ایران مقابل لبنان در دیدارهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴، جو خشن و تندی علیه ملی‌پوشان فوتبال ایران در داخل ایران مشاهده می‌شود، ازجمله توسط رسانه‌ها و مسئولین. وضعیت را شما کلاً چه طور می‌بینید؟
ما ضمن این که پیش‌بینی کرده‌ایم که امسال سال خوبی برای تیم‌های جوان فوتبال ایران باشد، در مورد تیم ملی چنین فکری نداریم. تیم‌های جوان الان دیگر خود را به رخ کشیده‌اند و حتی بعضی از تیم‌هاشان استقلال و پرسپولیس را هم شکست داده‌اند و خوشحالیم که با این‌جوان‌ها اگر بتوانند دوام بیآورند، امسال بتوانیم زیر بنایی از داخل مملکت فوتبال را مثل کره و ژاپن درست کنیم.
اما وضعیت تیم ملی برعکس است و چندان خوب نیست. این بحران گریبان دو تیم استقلال و پرسپولیس را هم گرفته است. چون همه‌اش ما با نام‌ها بازی می‌کردیم، ولی الان این جوان‌ها ثابت کرده‌اند بچه‌هایی که واقعاً زحمت کشیده‌اند، مثل آقایان کریمی و مهدوی‌کیا، این‌ها دیگر فرصت چندانی ندارند که بخواهند جای‌شان را به کسی دیگر ندهند و کمی مشکل است.
بنابراین از این بابت، همان طور که گفتم، فوتبال امسال ما وضعیت خوبی از نظر ملی ندارد و از طرف دیگر جوان‌ها با تیم‌های جوان و ارزان، برعکس تیم‌های کهکشانی، تیم‌هاشان را درست کرده‌اند و دارند کار می‌کنند و ما از داخل امیدواریم که امسال وضعیت فوتبال‌مان بهتر شود.
چیزی که در روزهای اخیر مشاهده شده، برخورد خشن مطبوعات و مسئولان و مقامات ورزش ایران با علی کریمی‌ست. شخصی که در سال‌های گذشته بسیار افتخارآفرین بوده برای فوتبال ملی ایران و در کنار مستطیل سبز نیز بدون این که بخواهد خودنمایی کند، اغلب به اشخاص ضعیف جامعه کمک کرده و به خاطر این از محبوبیت بالایی در بین ایرانیان برخوردار است. آیا حساب‌های تسویه نشده‌ای با علی کریمی هست که الان او را دارند به این خاطر این قدر زیر حمله قرار می‌دهند؟
علی کریمی در یک مقطع پنج‌‌ـ شش ساله که من در دوبی مسئول آکادمیک الاهلی بودم، آنجا بود و خیلی خوب بود. هم از نظر اخلاقی و هم از نظر انسانی و اکثر ایرانی‌های مقیم دوبی هم آن عکس علی کریمی را به دیوارهای مغازه‌شان زده‌اند. در این شکی نیست که علی کریمی هم واقعاً زحمت زیاد کشیده و ما می‌بینیم که همیشه در کارهای خیر و این مسائل مقداری از بقیه دوستان‌مان جلوتر است.
ولی به‌هرحال در یک تیمی قرار دارد که مردم توقع دارند و یکنفری هم نمی‌شود کاری کرد. این نابسامانی که در دو تیم استقلال و پرسپولیس هست، گریبان علی کریمی را هم در پرسپولیس گرفته. این کارهایی که علی کریمی کرده، واقعاً در ایران نمونه است. من امیدوارم علی کریمی با پرسپولیس برگردد و نتایج خوبی بگیرد و بعد اگر می‌خواهد، خداحافظی کند و فوتبال را کنار بگذارد و به نظر من سه چهار سال هم زیاد نیست. ولیکن برای این که ما بخواهیم از علی کریمی امسال استفاده کنیم که برویم جام جهانی، که دو سال دیگر بازی‌های جام جهانی‌ست، یکمقدار به مشکلات این چنینی می‌خوریم.
درست است آقای روشن. تحلیل شما ازدیدگاه ورزشی قابل درک است. اما منظور من بیشتر جوانب حاشیه‌ای و اجتماعی مسئله است. چرا با قهرمانان ملی ایران چنین برخورد خشن و تحقیرآمیزی می‌شود؟
این که اینجا با پیشکسوت‌ها و قهرمانانی که می‌خواهند کنارشان بگذارند متأسفانه بد رفتار می‌شود، یک امر عادی‌است. اما به‌هرحال بعضی‌ها فکر می‌کنند که این آقای خرم خواسته یقه کسی را بگیرد که هم محبوبیت دارد و هم بهترین بازیکن بوده که بخواهد مثلا بگوید ما به مرگ گرفته‌ایم که به تب راضی شوند. یعنی یقه بهترین بازیکن و بهترین کسی که واقعاً زحمت کشیده را گرفته و همه چیز را روی سر علی کریمی خراب کرده که بقیه حساب کار خودشان را بکنند. من فکر می‌کنم این طوری باشد.
تیم ملی فوتبال ایران چندی دیگر در چهارمین دیدار مرحله پایانی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ در تهران به مصاف تیم ملی کره جنوبی می‌رود. روی کاغذ این حریف بسیار سخت و دشوار است برای ایران. پس از باخت مقابل لبنان آیا شما این احساس را از ته دلتان دارید که اینبار ملی‌پوشان فوتبال ایران بخواهند تلافی و جبران آن باخت را کنند و یک پیروزی چشمگیری را مقابل کره جنوبی به دست آورند تا منتقدان نیز کمی ساکت‌تر شوند؟
همه ایرانی‌ها ازجمله خود من از خدا می‌خواهیم که ایران برسد به جایگاه خودش و موفق شود. ولی از حقیقت نمی‌شود دور شد. وضعیت فوتبال ملی ما آنچنان نیست که با این وضعیت به جام جهانی برویم. البته این چند هفته‌ی اخیر مجلس شورای اسلامی با پرسپولیسی‌ها و استقلالی‌ها جلساتی داشته و دارد که بتوانیم راههای ژاپن و کره را دوباره ما تکرار کنیم و فوتبال را چندسالی تعطیل کنند و این بودجه‌ها را، که برای هرکدام از این تیم‌ها که ۱۸ـ ۱۷ میلیارد خرج می‌شود، وقتی دو سه سال فوتبال تعطیل شود، با ۵۰ـ ۴۰ میلیارد هرکدام می‌توانند یک استادیوم کامل داشته باشند.
بعد جوان‌ها هم در سه چهار سال آینده می‌رسند به مرز ۲۰ سالگی و ما یک فوتبال جوان هم خواهیم داشت. به‌هرحال رفتن فقط به جام جهانی به نظر من این قدر جالب نیست که ما فوتبال نداشته باشیم، ولی فقط بخواهیم به جام جهانی برویم. الان خوشبختانه هم مجلس و هم فدراسیون و بعضی از کارشناس‌ها به این نتیجه رسیده‌اند و من با این که دوست دارم برویم به جام جهانی، ولی ته دلم می‌گویم اگر ما برویم جام جهانی مثل سال ۹۸ که مجلس تصمیماتی گرفته بود که فوتبال را درست کند و ما چون رفتیم به جام جهانی ۹۸، همه چیز فراموش شد. ولی فکر می‌کنم این دفعه خیلی جدی پیگیری شود و انشاالله هم برویم جام جهانی و هم فوتبال‌مان را درست کنیم.