ادامه‌ی حیوان‌دوستی آلمانی‌ها پس از مرگ
۱۳۹۴ خرداد ۲۶, سه‌شنبه
در کوره‌ی جسد سوزی شهر وزل در ایالت نوردراین‌وستفالن، هر روز پیکر بی‌جان بیش از ۳۰ حیوان خانگی به شعله‌های آتش سپرده می‌شود: خوکچه‌ی هندی، همستر، مرغ عشق و بیش از هر چهارپای دیگری سگ و گربه.
صاحبان این حیوانات، معمولا جسد "همدم و دوست باوفای" خود را به گورستانی که به آن "بندر" می‌گویند، می‌سپارند تا پس از مرگ خود یک‌جا و در یک گور با آن‌ها به خاک‌سپرده شوند. آلمانی‌های حیوان دوست، می‌‌کوشند از این‌راه عشق بی‌پایان خود را به "شرکای با محبت زندگی" خود ابدی کنند.
هم‌گام با تحولات اجتماعی
هفته‌ی گذشته، در شهرهای اسن و براوباخ در نزدیکی کوبلنز، نخستین "بندر ـ گورستان"هایی که خاکستر جسد این حیوانات را تا دفن قطعی در کنار صاحب خود نگاه‌می‌دارند، از سوی یک شرکت خصوصی به عنوان "شرکت گورستان آلمانی" گشایش یافت.
یودیت کونسگه، مدیر این شرکت، با اشاره به این که «نقش حیوانات خانگی در جامعه‌ی ما تغییر کرده» در باره‌ی ضرورت تشکیل چنین نهادی می‌گوید که حیوانات در حال حاضر نقش فرزند یا شریک‌زندگی شهروندان آلمانی را به عهده گرفته‌اند.
او در این رابطه می‌گوید: «تعداد افراد مسن در آلمان که تنها هستند و عمر خود را با یک حیوان خانگی می‌گذرانند، افزایش یافته است. هم‌چنین شمار زنان و مردان مجرد جوانی که ترجیح می‌دهند با یک حیوان خانگی زندگی کنند تا با دوست یا شریک زندگی‌شان.»
برای یودیت کونسگه، ایده‌ی "بندر ـ گورستان"،پاسخی به این تحولات اجتماعی است.
مشتری‌های "شرکت گورستان آلمانی"، اغلب کسانی هستند که حیوانات خانگی خود را از دست داده‌اند و مایلند خاکستر آن‌ها پس از مرگ در کنار خاکستر آن چهار پایان در یک گور دفن شود.
گابی اشتال، هر چند که برخلاف اغلب صاحبان حیوانات خانگی، ازدواج کرده و صاحب سه فرزند است، ولی از آن‌جا که دو سگ از دست‌رفته‌اش را هم "عضوی از اعضای خانواده" می‌داند، از جمله مشتری‌های این شرکت است.
او در این رابطه می‌گوید: «من و همسرم ترجیح می‌دهیم در کنار خاکستر سگ‌هایم به خاک سپرده شویم.»
صدای مخالف کلیسا
برای مارتین اشتروک، مسئول گورستان حیوانات دورتموند، علاقه‌ی مفرط نگاه‌دارندگان حیوانات خانگی، پدیده‌ای قابل فهم و عادی است.
او در این رابطه می‌گوید: «قطعا آدم‌هایی هستند که برای حیوانات ارزش زیادی قایل‌اند. ولی این پدپده عادی است و از نظر من اشکالی ندارد.» به نظر اشتروک، آن‌چه اهمیت دارد این است که یک موجود زنده با احترام به‌خاک سپرده شود و "دست آخر از آشغال‌دانی سر نیاورد!
برای مسئولان کلیسای پروتستان شهر اسن، ولی دفن خاکستر انسان و حیوان در کنار هم خالی از "اشکال" نیست. به نظر فولکر ران، سخنگوی این نهاد مذهبی، این پدیده "عبور از مرزهای عادی است".
او معتقد است که برگزاری مراسم عزا برای "چهارپایان" هم مسئله‌ساز است. دلیل "منطقی" این مسئول کلیسای اسن این است که: «به‌خاکسپاری یک رسم عمیقا مذهبی است و با غسل تعمید که آغاز زندگی را نوید می‌دهد، در پیوند تنگاتنگ قرار دارد.»
چربی کرم یا خاکستر؟
در حال حاضر تنها ۵ درصد از اجساد حیوانات خانگی آلمان در کوره‌‌های جسد سوزی، سوخته می‌شود. "آرامگاه" ابدی این چهارپایان اکنون مکانی به نام "محل قابل مصرف‌سازی جسد حیوانات" است.
ویکیپدیا در شرح آن‌چه که بر سر حیوانات خانگی در این مکان می‌آید، می‌نویسد: «... پس از آن ماده‌ی خام (جسد حیوان) با یک اره برقی مخصوص به اندازه‌های ۲۰ تا ۵۰ گرم تکه تکه می‌شود و در ۱۳۳ درجه حرارت به مدت ۲۰ دقیقه پخته می‌شود. ماده‌ی به‌دست آمده سرانجام به صورت توده‌ای گوشت با فشار در قالب‌های مخصوص استریل شده و برای مصارف گوناگون بسته‌بندی می‌شود.»
این توده‌ی بسته‌بندی‌شده، بسته به میزان عناصر تشکیل‌دهنده‌ی خود، مثلا به عنوان روغن چرخ در ماشین‌سازی یا در ساخت لوازم آرایش و کرم به‌کار برده می‌شود.
به نظر گابی اشتال، انسان باید پس از مرگِ حیوانات خانگی هم با آن‌ها به عنوان "دوستان وفادار خود"، رفتاری درخور داشته باشد.
او برای این که در کنار سگ‌های خود به خاک‌سپرده شود، دو انتخاب دارد.
گزینش اول: "گور دوستی"، مناسب برای دفن تا شش جعبه‌ی حاوی خاکستر اجساد انسان و حیوان به قیمت حدود ۱۸۰۰ یورو برای مدت ۲۵ سال. گزینش دومم: "گور خانوادگی"، مناسب برای دفن تا ۱۲ جعبه‌ی خاکستر، به بهای ۲۳۰۰ یورو، ایضاً به مدت ۲۵ سال.
این زن ۵۳ ساله و همسرش که در حال حاضر صاحب ۳ سگ هستند، مقداری از خاکستر دو سگ درگذشته‌ی خود را در قوطی‌ای قیمتی به عنوان گردنبند به گردن دارند و وقت خواب هم آن‌ها را از خود جدا نمی‌کنند.