НАТО: Одење по жица

Во сите дебати околу тоа што прави НАТО во кризата во Украина и што најрадо не би правел, една работа е јасна - сојузот се чувствува предизвикан од Русија.

„Руската воена агресија во Украина е најтешката криза во Европа по падот на Берлинскиот ѕид. Нашата визија за цела, слободна и мирна Европа е ставена под знак прашалник“, рече неодамна генералниот секретар на НАТО Андерс Фог Расмусен во Брисел. Изјава која неизбежно се влева во прашањето - како најмоќниот воен сојуз на Земјината топка да се однесува најдобро што е можно во оваа криза?

Расмусен на ова прашање понуди три одговори: „Прво, мора да ја зацврстиме нашата обврзаност кон заедничка одбрана. Второ, нашата помош за Украина и регионот треба да се прошири. И трето, мора да ставиме јасно до знаење дека Русија не може да продолжи вака.“

Поголем надзор од воздух

Она што голем број држави членки на НАТО, како и самата Алијанса, постојано го исклучуваат е воено вмешување во Украина, која не е членка на НАТО. Дотолку посилно постојано повторуваат дека напад врз земја на НАТО ќе се третира како напад врз целиот сојуз. Како знак на тоа дека може да се чувствуваат безбедни, НАТО, на пример, го зајакна надзорот од воздух над трите балтички земји. Во тоа сака да учествува и Германија. Со оглед на тоа што трите екс советски републики - Естонија, Литванија и Летонија, немаат воено воздухопловство, задачата ја преземаат наизменично различни НАТО-членки. САД веќе испратија дополнителни авиони ловци. Европејците би можеле да ги заменат Американците за неколку недели.

Без копнени трупи

Американскиот претседател Барак Обама на своето патување низ Европа веќе побара да се стори повеќе за „регуларно присуство на НАТО во државите кои се чувствуваат загрозени“. Сепак, за такво нешто, односно за испраќање, на пример, копнени сили во Полска или на Балтикот, во моментов во алијансата нема мнозинство.

Просторот за движење на воениот сојуз се чини е тенок како жица. Треба да се покаже сила, а истовремено да се спречи од руска страна тоа да биде сфатено како провокација. Мотото по кое сега се‘ се ориентира гласи - со воени средства кризата во Украина не може да се реши. Но најмоќниот воен сојуз на светот не сака да изгледа и сосема беспомошно.