Συνεργασία ελληνικών και γερμανικών ΜΚΟ

Ο πλήρης αριθμός τους παραμένει αδιευκρίνιστος, όπως και το νομικό καθεστώς τους. Το σίγουρο είναι ότι η κρίση θα αναγκάσει πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα να αλλάξουν τον τρόπο οργάνωσης και δράσης τους. Αυτό διαπιστώθηκε σε μία πρόσφατη συνάντηση στελεχών από μη κυβερνητικές οργανώσεις της Ελλάδας και της Γερμανίας που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία του τοπικού γερμανικού προξενείου. Ο Νίκος Χατζητρύφων, επικεφαλής της οργάνωσης «Σύμπραξη κατά της ομοφυλοφοβίας» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, εξηγεί τον λόγο για τη συμμετοχή του στη συνάντηση:

«Νομίζω ότι στην εποχή που ζούμε και που θέλουμε όχι μόνο τα χρήματα από την Ε.Ε., αλλά και τον τρόπο σκέψης της να έρθει προς την Ελλάδα, είναι μία ηθική υποχρέωση να συμβάλουμε. Γιατί πολλές φορές εδώ στην Ελλάδα λέμε ότι ανήκουμε στην Ευρώπη, αλλά μόνο ως προς τα οικονομικά ζητήματα και όχι τα ζητήματα σκέψης» λέει ο Νίκος Χατζητρύφων.

«Αγκάθι» οι σχέσεις κράτους- ΜΚΟ

Σε όλον τον κόσμο οι μη κυβερνητικές οργανώσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Στις δημοκρατικές κοινωνίες θεωρούνται αυθεντική έκφραση της κοινωνίας των πολιτών. Συνεργάζονται με τις αρχές, αλλά όσο πιο ανεξάρτητες είναι από το κράτος τόσο πιο εύκολα τις αποδέχονται οι ίδιοι οι πολίτες. Και σε πολλές περιπτώσεις αυτή η ανεξαρτησία δεν υπήρχε στην Ελλάδα, λέει η Γερμανίδα Γιούντιθ Βούντερλιχ-Αντωνίου, που εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια στην οργάνωση ΕΛΙΞ με έδρα την Αθήνα.

«Υπάρχει μία κακή φήμη για τις ΜΚΟ, επειδή οι ΜΚΟ είναι ταυτισμένοι με το πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι το κυριότερό τους πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή προσπαθούν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα. Νομίζω ότι και οι ίδιες αναζητούν ένα πλαίσιο που είναι διαφανές, να μπορεί ο καθένας να πάει στην ιστοσελίδα της ΜΚΟ και να βρίσκει εκεί τι δράσεις έχουν κάνει και από πού πήραν χρηματοδότηση. Αυτή τη στιγμή αυτό γίνεται πολύ σπάνια» λέει η συνεργάτης της οργάνωσης ΕΛΙΞ.

Το «παρών» στη συνάντηση έδωσε και ο Μπερτ Λούντβιχ, συνεργάτης της οργάνωσης Open House Network με έδρα τη Βαϊμάρη της Γερμανίας, που ασχολείται με αναπαλαίωση ιστορικών κτιρίων. Ο Λούντβιχ έχει την αίσθηση ότι υπάρχει μία σημαντική διαφορά μεταξύ ελληνικών και γερμανικών μη κυβερνητικών οργανώσεων.

«Από όσα ανέφεραν οι έλληνες συμμετέχοντες διαβλέπω μία αντίληψη κρατικιστική, την οποία έχω δει και σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης- μία αντίληψη που λέει ότι το ‘πρότζεκτ’ μου δεν είναι μία ιδέα για την οποία αναζητώ χρηματοδότηση, αλλά είναι μία δυνατότητα χρηματοδότησης, στην οποία θα στριμώξω μία ιδέα. Πιστεύω ότι το ανάποδο θα ήταν η πιο σωστή σειρά: πρώτα ορίζω την ιδέα και μετά αναζητώ οικονομική στήριξη» τονίζει ο Μπερτ Λούντβιχ.

Τα σχέδια για το μέλλον

Ο ίδιος ο Λούντβιχ αναφέρει ότι η οργάνωσή του Open House Network είναι κατά 90% αυτοχρηματοδοτούμενη, ενώ στα πρώτα δώδεκα από τα είκοσι συνολικά χρόνια της δράσης της δεν είχε δεχθεί καμία χρηματοδότηση από τρίτους. Εδώ βέβαια υπεισέρχεται μία άλλη διαφορά, δηλαδή η διάθεση που φαίνεται να δείχνουν οι Γερμανοί για εθελοντική δράση. Όπως αναφέρει ο Γιούλιαν Νίτσε από την οργάνωση Wikimedia «τελικά πρέπει να κάνεις και μόνος σου κάποια πράγματα, αν θέλεις να βελτιώσεις την κατάσταση σε οποιονδήποτε τομέα. Αυτή η εθελοντική δράση θα σου δώσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Νομίζω ότι σε αυτόν τον χώρο μπορούν να γίνουν πολλά ακόμη στην Ελλάδα».

Στη Γερμανία το κράτος και η πολιτική προσπαθούν να επιβραβεύσουν την ιδέα της εθελοντικής εργασίας: κάθε χρόνο γιορτάζεται η ημέρα εθελοντισμού, προβλέπονται βραβεία και διακρίσεις για την εθελοντική δράση, ενώ οι εθελοντές μπορούν να διεκδικήσουν πιο εύκολα υποτροφίες ή να αξιολογηθούν πιο θετικά όταν υποβάλουν το βιογραφικό τους για μία θέση εργασίας. Επιπλέον προβλέπεται συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία μη κυβερνητικών οργανώσεων. Αντιθέτως στην Ελλάδα οι οργανώσεις αυτές λειτουργούν σε νομικό κενό, υποστηρίζει η Χριστίνα Μπερτσενίδη από την οργάνωση «Πείραμα» με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Η συνάντηση της Θεσσαλονίκης αποφάσισε να συνεχίσει την ελληνογερμανική συνεργασία στον συγκεκριμένο τομέα. Το επόμενο βήμα: μη κυβερνητικές οργανώσεις από την Ελλάδα και τη Γερμανία θα προωθήσουν τουλάχιστον τρία κοινά σχέδια δράσης: Πρώτον να συνεργαστούν με αντίστοιχη οργάνωση στην ανατολική Ευρώπη που σχεδιάζει δίκτυο ποδηλατόδρομων κατά μήκος του παλαιού «σιδηρού παραπετάσματος». Δεύτερον να αναλάβουν τη συντήρηση ενός ιστορικού μνημείου. Τρίτον να προσελκύσουν εθελοντές από το εξωτερικό για κοινωφελείς δράσεις σε ένα ελληνικό χωριό.

Παναγιώτης Κουπαράνης / Γιάννης Παπαδημητρίου

Υπεύθ.σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής