Στο επίκεντρο ο κατώτατος μισθός

Οι πρώτοι ζητούν την καθιέρωση κατώτατου ωρομισθίου 8,5 ευρώ σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Οι δεύτεροι συμφωνούν, αλλά σε περιορισμένη έκταση και για συγκεκριμένους κλάδους.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα συμπεράσματα έρευνας που διενήργησε το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Μελετών DIW. Ο Καρλ Μπρένκε, ερευνητής στο DIW, προειδοποιεί για τις συνέπειες της γενικευμένης καθιέρωσης κατώτατου ωρομισθίου για την οικονομία και την αγορά εργασίας. «Σίγουρα, ο κατώτατος μισθός θα επηρεάσει την κατανομή μισθών και θα συμβάλει στον περιορισμό της ανισότητας στα χαμηλά εισοδήματα. Ωστόσο, υπάρχουν δύο περιορισμοί, οι οποίοι θα πρέπει να προσεχθούν. Από τη μία μεριά στηρίζονται αυτά τα πορίσματα στην υπόθεση ότι δεν υπάρξουν αλλαγές στο πεδίο της απασχόλησης. Εάν μειωθεί η απασχόληση, αυτό θα έχει επιπτώσεις και στα εισοδήματα, τα οποία θα μειωθούν», εξηγεί ο κ. Μπρένκε.

«Η καθιέρωση του κατώτατου μισθού δεν θα περιόριζε την φτώχεια»

Το μισθολογικό κόστος θα αυξανόταν στην περίπτωση της καθιέρωσης κατώτατου κατά 3%. Πρόκειται για πολύ μικρή αύξηση, η οποία δεν θα βελτίωνε αισθητά την αγοραστική δύναμη στη χώρα. Οι συντελεστές της έρευνας καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η καθιέρωση του κατώτατου μισθού δεν θα έπληττε σημαντικά την φτώχεια και την εισοδηματική ανισότητα. Ο Καρλ Μπρένκε υποστηρίζει ότι οι χαμηλόμισθοι δεν ζουν όλοι σε νοικοκυριά με συνολικά χαμηλό εισόδημα. Πολλοί από αυτούς εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης ή σε «minijobs». Οι τελευταίοι επιτρέπεται να εργάζονται με απολαβές ύψους 450 ευρώ, χωρίς να καταβάλλουν εισφορές και φόρους. Πολύ συχνά, όμως, είναι οι σύζυγοί τους που έχουν υψηλό μισθό. Και εφόσον αυξηθεί το εισόδημα της οικογένειας θα αυξηθεί και η φορολογική επιβάρυνση. Άρα στο καθαρό εισόδημα δεν πρόκειται να προκύψει πραγματική βελτίωση. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που, μολονότι εργάζονται σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης, αναγκάζονται να προσφύγουν στα κοινωνικά επιδόματα για να επιβιώσουν. Και σε αυτή την κατηγορία οι αλλαγές δεν θα έχουν σημαντική επίπτωση, λέει ο κ. Μπρένκε και εξηγεί: «Πολλοί από εκείνους που θα λάβουν αύξηση εξαιτίας της καθιέρωσης του κατώτατου μισθού, παίρνουν σήμερα κοινωνικά επιδόματα ως συμπλήρωμα, όχι επειδή ο μισθός τους είναι ιδιαίτερα χαμηλός, αλλά επειδή στην οικογένεια τους ζουν πολλά άτομα και ο μισθός τους δεν επαρκεί».

«H καθιέρωση ενός κατώτατου μισθού θα αύξανε το μισθολογικό κόστος κατά 20%»

Οι συντελεστές της έρευνας δεν έλαβαν φυσικά υπόψη μόνο τους εργαζόμενους αλλά και τις συνέπειες του κατώτατου μισθού για τους εργοδότες. Κυρίως για τις μικρές επιχειρήσεις η καθιέρωση ενός ωρομισθίου της τάξεως των 8,5 ευρώ θα είχε αρνητικές συνέπειες. Στην αρτοποιία, στη γαστρονομία και στα κομμωτήρια η καθιέρωση ενός κατώτατου μισθού θα αύξανε το μισθολογικό κόστος κατά 20%. Πρόκειται για πολύ υψηλό ποσοστό που πολλές μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντέξουν. Οι εκπρόσωποι των μικρών επιχειρήσεων αντιπροτείνουν κατώτατο ωρομίσθιο ύψους 7 ευρώ. Και όπως υπογραμμίζει ο Κάι-Ούβε Μίλερ, που συμμετείχε στην έρευνα: «Η καθιέρωση του κατώτατου μισθού δεν θα είναι χωρίς κόστος. Θα έχει επιπτώσεις τόσο στην απασχόληση όσο και στις τιμές των προϊόντων. Θα περιορίσει το κέρδος των επιχειρήσεων. Όλο και κάποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Αυτό που θεωρείται δεδομένο στη δημόσια συζήτηση, δηλαδή ότι θα βγουν όλοι κερδισμένοι, είναι λίγο παραπλανητικό».

Τέλος, οι δύο επιστήμονες συμβουλεύουν τον πολιτικό κόσμο, που θα συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις για την καθιέρωση του κατώτατου μισθού, να καταργήσει πρώτα τα λεγόμενα «minijobs». Επίσης να περιορίσουν την παροχή υπηρεσιών «με μπλοκάκι» διότι σε αυτό θα καταφύγουν οι επιχειρήσεις σε περίπτωση καθιέρωσης του κατώτατου μισθού.

Sabine Kinkartz / Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη