Ενέργεια στο Βιετνάμ από ψαροκόκκαλα

Στις όχθες του ποταμού Μεκόνγκ βιετναμέζοι ψαράδες φορώντας ειδικές μάσκες μαζεύουν σε ειδικές πλαστικές σακούλες υπολείμματα νεκρών ψαριών. Η εταιρία επεξεργασίας ψαριών Hiep Thanh, για παράδειγμα, έχει ξεκινήσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα παραγωγής ενέργειας από τα περισσεύματα ψαριών.

Η HiepThanh παράγει κατεψυγμένα φιλέτα ψαριών. Κατά την διαδικασία της επεξεργασίας χρησιμοποιεί μόνο συγκεκριμένα τμήματα από μεγάλα κυρίως ψάρια. Τα υπόλοιπα μέρη, ψαροκόκκαλα, εντόσθια, πτερύγια και λίπος καταλήγουν στα σκουπίδια. Καθημερινά παράγονται στο εργοστάσιο περίπου 80 τόνοι οργανικών σκουπιδιών. Το άχρηστο αυτό κομμάτι ζωικής ύλης χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιοκαυσίμου, φιλικού προς το περιβάλλον.

Εναλλακτική πηγή ενέργειας με χαμηλό κόστος

Για την παραγωγή ενέργειας δεν είναι κατάλληλο οποιοδήποτε ψάρι. Θα πρέπει να έχει υψηλή ποσότητα λιπώδους ιστού. Καταλληλότερα κρίνονται μεγάλα ψάρια, όπως το σκυλόψαρα και ο σολομός. Το μικρό Βιετνάμ διαθέτει μία ακτογραμμή μήκους 3.000 χλμ. ενώ στο δέλτα του ποταμού Μεκόνγκ αναπαράγονται κάθε χρόνο σημαντικοί πληθυσμοί ψαριών. Αποτελεί έτσι ένα ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη αντίστοιχων ενεργειακών προγραμμάτων.

Το παράδειγμα του Βιετνάμ ακολουθούν και άλλες γειτονικές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας που παραδοσιακά έχουν ανεπτυγμένη αλιεία. Η εναλλακτική αυτή μέθοδος παραγωγής ενέργειας φαίνεται να κερδίζει ολοένα περισσότερους οπαδούς, με την Κένυα, την Ονδούρα, τη Βραζιλία αλλά και τη σκανδιναβική Φινλανδία να έχουν ήδη εμπνευστεί παρόμοια προγράμματα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμπνέεται από το Βιετνάμ

Πρόσφατα και η ΕΕ στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής χρηματοδοτεί το επιστημονικό πρόγραμμα «Εnerfish Wege» του Τεχνολογικού Ερευνητικού Ινστιτούτου της Φινλανδίας, το οποίο έχει ως στόχο την έρευνα πάνω στους τρόπους αξιοποίησης των αλιευτικών υπολειμμάτων για παραγωγή «πράσινης» ενέργειας. Όπως επισημαίνει η ερευνήτρια Αούλις Ράνε, το φινλανδικό ινστιτούτο συνεργάζεται με μονάδα παραγωγής ενέργειας από υπολείμματα ψαριών στο Βιετνάμ, ανταλλάσσοντας τεχνογνωσία και διεξάγοντας έρευνες ως προς την απόδοση και το κόστος αντίστοιχων μεθόδων.

Η διαφορετική αυτή ενεργειακή οδός φαίνεται να αποφέρει θετικά αποτελέσματα. Η εναλλακτική αξιοποίηση των αλιευμάτων στο Βιετνάμ φαίνεται να συμφέρει τόσο τους τους αλιείς και τις βιομηχανίας ψαριών, όσο και το ίδιο το κράτος. Αξιοποιώντας ως άμεση ενεργειακή πηγή την άχρηστη ψαριά οι αλιείς μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν τα παραγόμενα βιοκαύσιμα ως φθηνή «βενζίνη» για τα αλιευτικά τους.

Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της βιετναμέζικης βαριάς βιομηχανίας θα μπορούσαν να καλυφθούν μακροπρόθεσμα από αντίστοιχα βιοκαύσιμα, αποτελεί σίγουρα καλό νέο για το μέλλον. H κυβέρνηση του Βιετνάμ έχει ήδη θέσει ως στόχο να καλύπτει μέχρι το 2015 ένα μεγάλο τμήμα των ενεργειακών απαιτήσεων από βιοκαύσιμα. Ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες αλιευτικές δυνάμεις ανά τον κόσμο.

Anne Bolhmann / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου