Είναι η Ιταλία η επόμενη εστία της «ευρωκρίσης»;

«Η Ιταλία είναι στην παρούσα φάση μία από τις πιο προβληματικές περιπτώσεις της ευρωζώνης», εκτιμά ο Κλέμενς Φουστ. «Μια χώρα, της οποία η οικονομία δεν αναπτύσσεται δεν μπορεί να έχει και υγιείς τράπεζες», υπογραμμίζει στο Der Spiegel, o γερμανός οικονομολόγος και πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Μελετών, ZEW. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor`s, που εκτιμά ότι η κακή εικόνα των ιταλικών τραπεζών στα τεστ αντοχής «δεν εκπλήσσει κανέναν δεδομένων των δύσκολων οικονομικών συνθηκών στην Ιταλία».

Τα στρες τεστ συνιστούν προειδοποιητικό συναγερμό για τον Ρέντσι

«Μετεξεταστέες» έμειναν τέσσερις ιταλικές τράπεζες, εμφανίζοντας κεφαλαιακό έλλειμμα της τάξεως των 3,31 δισ. ευρώ, με τη Monte dei Paschi να βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, δεδομένου ότι η «τρύπα» που καλείται να καλύψει υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ. Οι αντιδράσεις των αγορών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας της κατάστασης. Η πτώση της τιμής των ιταλικών τραπεζικών μετοχών ήταν εντυπωσιακή. "Ισχυρός μετασεισμός στην Ιταλία", σχολιάζει η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.

«Σε αντίθεση με την Ισπανία, η οποία κατέβαλε πολλές προσπάθειες τα προηγούμενα χρόνια για να αναπτύξει την οικονομία της, η Ιταλία έμεινε στο δρόμο. Τα στρες τεστ συνιστούν προειδοποιητικό συναγερμό για την ιταλική κυβέρνηση», υποστηρίζει Τόμας Γκίτσελ, επικεφαλής οικονομολόγος του VP-Bankgroup, σχολιάζοντας στην εφημερίδα Tagesspiegel τις εξελίξεις μετά τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων.

«Ο χάρτινος πύργος θα διατηρηθεί όσο θα είναι χαμηλά τα επιτόκια»

Η εμπιστοσύνη των επενδυτών προς την ιταλική οικονομία φθίνει. Μόνο τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο σημειώθηκε στην Ιταλία εκροή κεφαλαίων ύψους 67 δισ. ευρώ. «Οι ιταλικές τράπεζες έχουν το πρόβλημα ότι το μεγαλύτερο μέρος των πιστωτικών τους συναλλαγών διεκπεραιώνεται στο εσωτερικό», λέει στο Der Spiegel ο Γκούτραμ Βολφ, διευθυντής του think tank Bruegel που εδρεύει στις Βρυξέλλες. «Αυτό εντείνει τον κίνδυνο αύξησης του αριθμού των τοξικών δανείων», προσθέτει. Το Der Spiegel υπενθυμίζει ότι το οικονομικό «πεπρωμένο» του ιταλικού κράτους είναι στενά συνδεδεμένο με εκείνο των ιταλικών τραπεζών. «Τις χρειάζεται ως σημαντικότατους χρηματοδότες», αναφέρει το περιοδικό, επισημαίνοντας ότι το δημόσιο χρέος της Ιταλίας αγγίζει τα 2,1 τρισ. ευρώ και υπερβαίνει το 130% του ΑΕΠ.

«Οι ιταλικές τράπεζες διαθέτουν κρατικά ομόλογα της τάξεως των 400 δισ. ευρώ», αναφέρει το Der Spiegel, υπενθυμίζοντας ότι μεταξύ 2010 και 2013 σχεδόν διπλασιάστηκε το ποσοστό των ομολόγων. Η αύξηση αυτή αποδίδεται στον Μάριο Ντράγκι και την πολιτική του φθηνού χρήματος, που είχε ως στόχο την αύξηση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις. «Οι ιταλικές τράπεζες, όμως, δεν διοχετεύουν τη ρευστότητα στην οικονομία, αλλά την χρησιμοποιούν για να αγοράζουν ομόλογα», υπογραμμίζει ο Γκούτραμ Βολφ, εξηγώντας ότι η χορήγηση δανείων προς επιχειρήσεις προϋποθέτει επαρκή ίδια κεφάλαια, σε αντίθεση με την αγορά ομολόγων που δεν απαιτεί „μαξιλάρι“ ασφαλείας.

«Ο χάρτινος πύργος θα διατηρηθεί όσο θα είναι χαμηλά τα επιτόκια…Σε περίπτωση που αυτά αυξηθούν, μπορεί να προκύψει μεγάλο πρόβλημα», αποφαίνεται ο Κλέμενς Φουστ.

Σταμάτης Ασημένιος